- بازیگران و گروه موسیقی این نمایش، از مددجویان روانسرای احسان میباشند.
یاداشت کارگردان: سالها پیش وقتی که در اداره تیاتر پیشین در خیابان پارس آموزش بازیگری و کارگردانی میدیدم سرکار خانم معصومه تقی پور به من گفت که تیاتر کاربردی نیست و برای همین مردم کمتر برایش پول پرداخت میکنند و برای دیدنش پول خرج میکنند چون از ضروریات زندگی آنها نیست و من فکر کردم که چطور می شود تیاتر را کابردی کرد. گرچه این واقعیت مربوط به اوخر دهه ی ۷۰ است اما مانند صاعقه ای در ذهن من بود تا فقط به اجرای صحنه ای نپردازم و به جنبه های حیاتی تر تیاتر توجه کنم. هر چند نمیتوان تیاتر درمانی را برای همه ی افراد به عنوان یک روش درمانی به کار برد، اما می توان برای طیف وسیعی از معلولین و بیماران روان استفاده درمانی کرد. من امیدوارم در آینده نزدیک به الگو های بهتری برای استفاده درمانی از تیاتر برسم و از شعارزدگی به دور باشم.