«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نمایش خوبی بود و سعی شده بود قصه مصداقی برای روزگار ما باشد اما این حجم از منفینگری و فضای تاریک بدون هیچ روزنه امید و محول کردن بار تلخیها و اتفاقات ناخوشایند به دوش هر کس و هرچیز به غیر از خود و ناامیدی به تغییر آینده به مذاق من مخاطب خوشایند نبود و همین موضوع نتیجه نمایش را به نظر من به پوچ و پوچی سوق میداد.البته شاید حال و روز فعلی ما در نگارش این متن با این حجم از ناامیدی بیتاثیر و دور از انتظار نباشد اما ذات انسان به دنبال روشنایی و روزنه های امید میرود تا بتواند از چهاردیواری زندگی بیرون بیاید. ای کاش به زودی نه در صحنه نمایش بلکه در زندگیهای خود به باغ آلبالو سلام کنیم.
از اون نمایش هاییه که بار دوم دیدنش نکات زیادی رو دستگیر آدم میکنه. تایمش هم کم هست و مختصر و مفید حرفش رو میزنه و میره. البته شاید اگر طولانی تر بود داستان جذاب تر و فراز و فرودها جالب می شد. چون تا فهمیدم چی به چیه کار تموم شد.در کل دوست داشتم اگر از لولیتا خوشتون اومده این کار رو هم دوست خواهید داشت.