در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش دو روی روایت نادری
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 08:49:02
امکان خرید پایان یافته
۱۱ شهریور تا ۱۷ مهر ۱۳۹۴
۲۰:۰۰  |  ۱ ساعت و ۲۵ دقیقه
بها: ۱۲,۰۰۰ تومان

| تیوال تماشای این برنامه را پیشنهاد می کند |
برچسب «پیشنهاد تیوال» بنابر شاخص‌هایی شامل کیفیت اثر اعطا شده و تجاری یا سفارشی دریافت نمی‌شود

گزارش تصویری تیوال از تمرین نمایش دو روی روایت نادری / عکاس: سید ضیا الدین صفویان

... دیدن همه عکس‌ها ››

مکان

پایین تر از میدان حسن آباد، ضلع جنوبی پارک شهر، خیابان بهشت، تماشاخانه سنگلج
تلفن:  ۵۵۶۳۰۸۷۱، ۵۵۶۲۵۴۴۴

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
این بار برخلاف بارهای قبلی می خوام اول با دوستان محترم هم تیوالم حرف بزنم
سلام دوستان محترم
من این کار رو دیدم.قسمت های کمدی کار رو دوست داشتم شاید چون زیاد با نمایش ایرانی آشنا نیستم نتونستم بفهمم که چرا قسمت هایی که مردها قصد کشتن نادر رو داشتن کمدی بود و قسمت های زن ها تراژدی و محترم
اما
این رو هم نمی فهمم که ما می ریم یک کار رو سه ساعت تماشا می کنیم توی سالن حافظ و از گرما و صندلی هاش شکایت می کنیم اما نمی ریم یک کار رو توی سنگلج که صندلی خوب و تهویه خوب داره ببینیم؟
شاید چون ما روشنفکریم و کار ایرانی در شان ما نیست؟
شاید چون ما خاص هستیم و بازی های روان رو دوست نداریم؟
شاید چون دوست داریم در خفا بخندیم به سریال های آبکی و به اصطلاح طنز رسانه ها یا ... دیدن ادامه ›› صدا سیما؟
شاید چون خبر نداریم که سالنی به نام سنگلج هست؟
هربار به سالن سنگلج رفتم چه راضی از نمایش یا ناراضی یا بی تفاوت برگشته باشم اما انرژی سالن سنگلج به من نیرو داد.
سالن محترم سنگلج
سلام گروه محترم
کار رو دیدم
چون با این سبک از کار آشنایی ندارم نمی تونم بگم دوست داشتم یا نداشتم.کمدی ها خوب دراومده بود و خندیدم و تراژدی کار روی من اثری نذاشت و هربار به تراژدی زن ها پرداخته می شد با موبایلم راحت تر بودم تا با نمایش.
با اینکه از کار ایرانی سر در نمی آرم اما یکی دو نکته که ربطی به نوع نمایش نداره احتمالا نظرم رو گرفت
اینکه الهه شه پرست ابتدای کار در نور موضعی بود و مه لقا باقری در تاریکی دیالوگ می گفت به نظرم نادرست اومد اما این نظر منه نه حتما درست باشه.
اینکه صداها گاهی بخصوص در تند بیان کردن دیالوگ به گوش نمی رسید به نظرم خوب نیومد هرچند اولش فکر کردم دیگه پیر شدم و باید قبول کنم گوشم سنگین شده وگرنه مگه می شه هر تئاتری برم هی بگم صدا ناواضح بود اما بعدا از دو نفر جوانتر هم پرسیدم که گفتند بعضی دیالوگ ها واقعا شنیده نمی شد.این هم به نظرم قابل حله
اینکه گاهی بازیگران اون پرده پشت رو ماسکه می کردن مثلا در صحنه ای که پرده بیانگر دو وجود از نادرشاه بود هم به نظرم قابل تامله.
اینکه در صحنه ای اگه یادم باشه اونجا که مارال و آغا پری اوج گرفته بودند موسیقی از حجم بالایی برخوردار بود و صدای دیالوگ ها شنیده نمی شد هم یک نکته دیگه است که باز از نظر من ممکنه نقص باشه و شاید هم مربوط به گوش درب و داغونمه.
اما معلومه که زحمت کشیدید.بازیگران روان بازی کردند.
بابت ایجاد یک ساعت و بیست دقیقه شاد از شما ممنونم.
جایی موسی شاه گفت:آغلار آغلار نترسید نترسید ما همه با هم هستیم.
من رو این دیالوگ گرفت و پرت کرد به چند سال پیش.
:)