یکی از درگیریهای ذهن من همیشه این بوده که انسانهای خطاکار، اشتباه از خودشون بوده؟ یا محیطی که اونا رو به این سمت کشونده؟
شاید نمایش در نگاه اول اینطور به نظر میرسید که هر دو خودشون اختلال ذهنی مادرزادی دارن ولی بعد متوجه میشیم که محیط هم خیلی بی تاثیر نبوده و این ابهام رو تقویت میکرد.
در کل با ایده اجرا خیلی ارتباط برقرار کردم ولی با خود اجرا نه!
کمی خسته کننده بود و یجورایی قابل پیش بینی. موسیقی زنده آخر، جرکت جذابی بود.
با آروزی موفقیت برای گروه شما
آدما به چه دردی میخورن؟
اما خب هرچی فکر میکنم منم یکی از اونام
یعنی منم به هیچ دردی نمیخورم؟
سلام هنردوستان عزیز
برای امشب اگر شخصی بلیط دونفر رو داره و به هر دلیلی مایل نیست که حاضر شه لطفا اطلاع بده. تشکر فراوان