نمایش›امشب اینجا

اول خسته نباشید میگم خدمت خانم خالقی و بقیه عوامل این نمایش
من دیشب یعنی دوشنبه این نمایش رو دیدم که میخواستم چند تا مطلب رو عرض کنم
همیشه بار روانی گذشته در تصمیم گیری ها و نظرات انسان ها دخیل بوده که به نظر خودم باید این بار روانی ( که اصطلاحا در روانشناسی تحلیلی و عمق نگر عقده یا Complex نامیده میشه) رو شناسایی و در نظر داشته باشیم این که یک بازیگر سینما برای کار تئاتر نمیتونه خوب باشه به نظرم منصفانه نیست فکر میکنم اگر یک نمایش رو بدون در نظر گرفتن پیشینه عوامل اون اعم از بازیگر یا کارگردان نگاه کنیم نظر بهتری بتونیم بدیم بازیگر سینما محکوم به بازی کردن همیشه در سینما نیست یا بالعکس شاید توانایی بازی به سبک تئاتر هم داشته باشه اگر هم نداره این فرصت رو میتونه داشته باشه که خودشو در این زمینه تقویت کنه.
من بازی خانم حجار و خالقی رو دوست داشتم قسمت همخوانی با آواز پیچک کار سختی بود برای بازیگر که به نظرم به خوبی اجرا شد اما یک چیزی در مورد بازی ها هست که دوست دارم بگم اونم بازی آقای مولانیا بود که با حفظ احترام به ایشون به نظرم خوب نبود و باید بیشتر کار بشه روش اینم چون خیلی به نظرم اومد گفتم