فیلم›هفت ماهگی

دیشب این فیلم رو به همراه دوستم دیدم! فکر کردم به دیدن یک فیلم درام میرم. ولی از صحنه ای که حامد بهداد وارد شد شروع به خنده کردم تا خود تیتراژ آخر!
آقای بهداد یکی از "بدترین" و "افتضاح ترین" بازیهاشونو برای ما به نمایش گذاشتن! از این مزخرف تر و احمقانه تر نمیشد بازی کنن. واقعا امکانش وجود نداشت که بدتر این باشن.
و بعدش، همونطور که انتظار داشتم، خانم پگاه آهنگرانی! که نقش یک دختر جیغ جیغوی هاپارتی رو بازی میکردن. البته با اون گریم افتضاح و حرکت بسیار عجیب بازوها و دستهاشون بیشتر شبیه آدمهای خل وضع شده بودن! من تا آخر فیلم درک نکردم که چرا حرکات دست و بازوهای ایشون باید اینجوری باشه! یعنی برای بالابردن صداشون و تاثیرگذاری بیشتر باید بازوها تمام مدت در هوا پریشون باشن.
خب کاملا مشخصه که خانم کوثری اگر میخواستن خوب بازی بکنن هم نمیتونستن. ولی بازی ایشون و خانم هانیه توسلی به نسبت بقیه به اندازه یک درجه قابل تحمل تر بود. از صحنه مهمونی به بعد درصندلی فرو رفتم و یا خندیدم و یا خمیازه کشیدم و به ساعتم نگاه کردم. دوست هم کنار من میخندید و با تعجب به من نگاه میکرد که این چیه ما داریم میبینیم! D: D:
'طراحی صحنه برای ماشینهایی که وسط جاده گرفتار زلزله شده بودن شامل یک ماشین واژگون و یک رنو که روش دوتا قلوه سنگ بود میشد و هیچ چیز دیگه ای نداشت!
من به دوستم گفتم که اون آقای ماهی فروش و ماهی های مرده اش نقششونو خیلی بهتر از همه بازیگرهای دیگه بازی کردن و لایق یک سیمرغ زرین هستن! :))))))
خیلی فیلم بدی بود! خیلی زیاد!