متن اثر با توجه به قلم نویسنده نامدار ایتالیایی آن (داریو فو) نمایشی کمدیست.
قصه بیرونی حکایت از دزدی دارد که بصورت یک کنش هدفمند مخاطب را در موقعیت های مواجه شخصیت های داستان بصورت تصادفی و غیر مطرقبه قرار می دهد.
همان طور که از اسم نمایش هم برمی آید اثر مبتنی بر این مفهوم است که گاهی دزدها آنهایی نیستند که مخفیانه وارد خانه شما شده و اموالتان را می دزدند، بلکه آنهایی هستند که به عنوان شریک زندگی تان قلمداد می شوند.
بازیگران با توجه به آنکه هنرجو هستند اما مفاهیم و المان های متن اثر را با توجه به ژانر هدف القاء می کنند.
نمایش نقدی است بر زندگی های سطحی و خالی از تعهد قلبی ، با بازی های اغراق آمیز شخصیت های داستان که به چاشنی دلبری آمیخته است.
نگاهی به جایگاه زنان و مردان در خانواده که با خیانت های متقابل در پس نقابها در تعلیق آشکارسازی روابط پیدا و پنهان و حقایق زندگی های شهریشان قرار می گیرند.
در مقابل دزدی که به دنبال سرقت اموال است، مخاطب را با این پرسش روبرو می کند که آیا به راستی کدام یک از این رذایل اخلاقی آسیب زننده تر است.
از
... دیدن ادامه ››
تعداد محدود تپق ها (که ممکن است برای اجرای اول باشد) بگذریم در مجموع بازیگران در اجرا تسلط کافی دارند.
در طراحی لباس تعلق شخصیت ها به طبقه مرفه و بورژوازی را به راحتی می توان دریافت ، مفهومی ضمنی که از طراحی صحنه دریافت نمی شود با نور پردازی ساده و گریم هایی اغراق شده بموازات غلظت بالای بازی ها.
گروه بازیگرانی جوان که با راستی آزمایی صحیح در صحنه نوید از آتیه ایی خوش را برایشان می توان حدس زد.
درجه کیفی نمایش نسبت به هنرجو بودن : B
کارگردانی : ۷/۱۰
ایده : ٦/١٠
متن : ٧/١٠
بازی ها : ۷/۱۰
طراحی نور : ٦/١٠
طراحی لباس : ٦/١٠
طراحی صحنه : ٥/١٠
گریم و چهره پردازی : ٧/١٠
موسیقی و افکت صوتی : ٥/١٠