با نوه ارشد رفتم یک نمایش (پرفورمنس) غریبی بنام ژستن را دیدیم.این کار در ساختمان قدیمی بیمارستان و زایشگاه امید که خرابه ای بود، عکسهایی از صدسال اخیر بود. که در این سه طبقه به دیوارها نصب بود.در خیلی از اتاقها دانشجویان هنر در مورد عکس قطعه های کوتاهی اجرا می کردند. جمعیت ولو در این سه طبقه بودند.موسیقی و عکس و هنرورزها و خرابه بیمارستان.
در تبلیغاتش نوشته بود تا آنجاکه می شد و گذاشتند. دلیلش هم این بود که در صد ساله اخیر به همه اتفاقات اشاره تصویری شده بود.از راه آهن سازی رضا شاه تا دوران پهلوی دوم و انقلاب و جنگ، ولی فقط در یکی از اتاقها یک عکس بدون تایتل از آقای خاتمی بود که حتی ننوشته بودند رییس جمهور سابق. این از مواردی بود که نگذاشته بودند.
گذر هنری زیبایی بود. نوستالژی عجیبی در این خرابه ها جریان داشت.
این کار زیبا و محتوایی وتاریخی کار هنرمند خوبمان آرمان طیران بود.سجاد افشاریان را در این کار و رامبد جوان را در سالن بغلی دیدم. کلی حرف زدیم.
همه قسمتهایش متفاوت بود. واقعا توصیه میکنم آن را ببینید.
از تمام ۹۱۸ نفر عزیزی که طی ۳۱ نوبت اجرا به تماشای ژَستَن آمدند سپاسدار هستم . قطعاً حضور تک تک شما اعتبارِ این اجرا بوده است.
🙏🌹
به نمایندگی از طرف گروه : آرمان طیران
درود، متاسفانه این پرفورمنس من رو راضی نکرد، اجراها توسط عزیزان نوجوان و جوان قوی نبود، ایده جالبی بود، متاسفانه به دلیل ممیزی و سانسور نتونسته بودند ماجراهای کوی دانشگاه، جنبش سبز، آبان ۹۸ و هواپیمای اوکراینی و اعدامهای ۶۷ و قتلهای زنجیره ای ( به جز عکسی که اشاره به داریوش و پروانه فروهر داشت) و امثالهم رو به تصویر بکشند...
خاطره بازی خوبی داشت، من برخی جاها میرفتم که متاثر بشم که در ادامه سکته بوجود می آمد، شاید اگر میشد حرکت تماشاچیان طبق روند و نظم خاصی انجام بشه نهایتا بیننده با تاثیر پذیری بیشتری خارج می شد🌸
در هر حال ممنون از زحمات عوامل و همه دوستان اجرایی.
من نمره ۳ از ۵ میدم.