“بانو آئویی” نوشته ی یوکیو میشیما در سال ۱۹۵۴. اقتباسی آزاد از متنی کهن در ادبیات ژاپن با همین نام که پیش از قرن ۱۵ میلادی از نویسنده ای نا مشخص به جا مانده. که این نمایشنامه کهن، خود بر پایه افسانه ای کهن با نام “افسانه گِنجی” به رشته ی تحریر درآمده. شخصیت های این نمایشنامه پر پایه شخصیت های افسانه ی گنجی نوشته شده که میشیما هم به همان شخصیت های اصلی وفادار مانده.
این نمایشنامه کهن توسط فردی بنام زئومی که بنیان گذار سبک “نو” در هنر نمایشی ژاپن است بازنویسی می شود. به گفته ی زئومی او این نمایش را اولین بار در سال ۱۴۱۳ میلادی دیده و بعد ها متن انرا بازنویسی کرده است.
در مورد واژه “نو” هم شایان توجه است که “نو” واژه ای در زبان ژاپنی به معنی استعداد و تلنت می باشد و نباید با واژه ی نو در زبان فارسی به معنی تازه و جدید اشتباه گرفته شود.
“بانو آئویی” نمایشنامه ای به کارگردانی و احتمالا قلم فائزه بختیار. اقتباسی از متنی معاصر با همین نام از یوکیو میشیما. نمایشی سحرانگیز، عمیق و زیبا. فضایی یکدست با مفهوم
... دیدن ادامه ››
و بازی ها.
اجرایی که تعلیق و شناور بودن در زمان رو عالی نمایش میده.
استفاده از المان های غیر زنده تحسین برانگیز بود.
چرخش مسخ کننده ی کاراکتر بین بازیگران.
همزمانی شگفت انگیز نور و اکت.
دکور ساده که به سادگی پویا شد.
موسیقیی که در اکثر اوقات در نمایش هضم بود.
بازی های باورپذیر و زیبا.
به به که چه لذتی نصیبم کردند. براوو
شرق دور هنر غنی و ویژه ای داره. موسیقی، ادبیات، نمایش و هنرهای نوظهوری مثل سینما. اشنایی و تعامل با اون لذتی عمیق و بی همتا عاید هنر دوست می کنه. با توجه به علاقه ی خانم بختیار به فرهنگ و هنر شرق، امیدوارم این شروعی برای کارهای مشابه باشه.