نمایش›لارْو

با سلام
لارو ضمن ترسیم یک امکان رویایی برای سلکت وقایع ناخوشایند و شیفت و دیلیت آنها از حافظه افراد، موفق به اجرای زیبای تحقق آن در مورد خاطرات یک پنج نفر شد...
انصافاً هیچکدام از اجراها به لحاظ زیبایی، تمیزی و تسلط چیزی از کارهای درجه یک و مطرح کم نداشت و حال و هوای ماجرای هر کدام از بچه ها بدون هیچ کم و کاستی به مخاطب منتقل شد .
به همگی تبریک میگم اجراها واقعاً شگفتی ساز بود..‌
اگر بخوام دقیق تر بشم میتونم به عزیزان دلم خانم اسماعیلی و خانم فخرذاکری اشاره کنم که همیشه یک آینه تمام قد از کاراکترهای مورد نظر بوده و هستند و با توجه خصوصیت موضوع ترجیح میدم در جایی غیر از اینجا به رفرنس های ماجرا بپردازم.
با شاعر مبتلا به درد شعری که حتی آخرین دم را از دل تماشاگران اعدامش دم میزند نیز ارتباط تنگاتنگی ... دیدن ادامه ›› حس کرد .
من هم تمام ورق های دفتر پانصد هزار برگ شعرم سیاه قلم شده اما بیشتر ورقهایش را خورده ام... بعضی نیز از سر ظرفیتم بر باد و بر آب رفته...
به آقای میرفندرسکی عزیز هم تبریک مخصوص میگم و ممنونم... آفرین .
بقیه دوستان هم به زیبایی حق مطالب رو ادا کردند . ممنونم . همگی واقعاً شایسته مطرح شدن در کارهای تراز اول هستید...
نور پردازی... موزیک... میزانسن... همه همه درجه یک و تر و تمیز بود
خلاقیت و هوشمندی در فیلنامه و کارگردانی هم جای قدردانی داره . آفرین . خیلی تبریک میگم
دم همگی گرم...
سخن آخر با توجه به اینکه در نمایش اختتامیه شب پانزدهم به فروش و سوزاندن شرکت لارو اشاره شد... احتمالاً من بهترین خریدار این شرکت خشکیده خواهم بود... به گمانم فعالیت و کاربری آن به محتوایی متفاوت قابل تغییره .
اگر فرصت کنم شاید در کامنت های بعدی به امکان کاربردهای متفاوت آن از زاویه دید خودم اشاره خواهم کرد .