در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش زندگی در لانگ شات یا مرگ در کلوز آپ
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 15:47:32
امکان خرید پایان یافته
۲۷ بهمن تا ۱۸ اسفند ۱۳۹۹
۱۷:۰۰  |  ۱ ساعت
بها: ۳۰,۰۰۰ تومان
اون شب اختتامیه کاندیدا رو که اعلام کردن من دل تو دلم نبود، بابک حمیدیان، امیر جدیدی، ممد نویدزاده، رضا کیانیان، در آخر هم سیدرضا وارسته معروف به رضا وسط دوز. تو دلم گفتم هرکی جز من امشب سیمرغ رو ببره خونه اش انشالله بزنه به دوا درمونش، نه اینکه اونا خوب نبودنا، نه. من زیادی خوب بودم.

این نمایش تقدیم می شود به تمام بازیگران و هنرورانی که عاشقانه نقش های کوچکی را بازی کردن ولی هرگز دیده نشدن تا از آنها قدردانی شود و سینما همیشه بدهکار آنها خواهد بود.


- از همراه داشتن فرزندان زیر ۱۳ سال خودداری نمایید.

  • خرید بلیت نمایشها در تالار مولوی، فقط به صورت اینترنتی است و فروش حضوری در گیشه ندارد.
  • تماشاگر محترم ضمن پاسداشت حضور شما در مجموعه تئاتر مولوی به اطلاع می‌رساند از آن جا که این مجموعه در پردیس مرکزی دانشگاه تهران واقع شده، رعایت حجاب و شئونات دانشگاهی الزامی است و همچنین استعمال دخانیات ممنوع است. پیشاپیش از همراهی شما در احترام به قوانین دانشگاه سپاسگزاریم.

 

دسته‌بندی
بزرگسال
سبک
کمدی

ویدیوها

مکان

خیابان انقلاب، ابتدای خیابان شانزده آذر، شماره شانزده، جنب کلینیک دانشگاه تهران، مرکز تئاتر مولوی
تلفن:  ۶۶۴۱۹۸۵۰

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
این اجرا منو برد به روزهایی که به بازیگری فکر میکردم و ازین فضا دور بودم و خیلی کار رو دوست داشتم و بسیار باروحیات من سازگار بود.دیالوگها خلاقانه بود و خیلی لذت بردم
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
اجراى آخر رو دیدم و بعد از٢٥ دقیقه آمدم بیرون!
اولا به خاطر متن. نا منسجم، تکه تکه و بدون یک خط سِیر قوام دهنده. در واقع متن-و انگار کل کار- صرفاً براى مرور بخش هایى از فیلمهاى ماندگار سینماى ایران نوشته/کار شده که اتفاقاً در همون ناموفقه. چون صرفِ مرور این لحظه ها به خودى خود و بدون یک قصه آن هم در مونولوگى یک ساعته تماشاگر رو نگه نمیداره مخصوصاً که همراه ناله هاى کلیشه شده ى "آرزومندانِ ناکام سینما" هم شده باشه. (نمونه ى نسبتاً خوب همین سوژه رو اتفاقا با همین ناکامى شخصیت، در مونولوگ هاى محمد رحمانیان میشه دید)
ولى چیزى که من رو براى ترک سالن مصمم کرد واقعا متن نبود. اجراى بازیگر بود!
که باز هم انگار این اجرا رو ترتیب داده بود تا "شیرین کارىِ اجراى تکه هایى از فیلم هاى سینماى ایران" رو روى صحنه داشته باشه و جداً تصور داشته در این کار تواناست!!! ولى توجه نکرده بود که کارى که تا این حد مبتنى بر دوپلیکیِت/نسخه بردارى ست، اولین مهارت لازم بازیگرى رو (که همون دوپلیکیت'ه) بشدت به چالش میکشه. ایشون در لحن و آهنگ و آکسان ها و نوانس هاى دیالوگ هایى که "نقل قول" میکرد از فیلمها، تقریباً به تمامى اشکال داشت! یعنى دیالوگى معروف رو با "ادا"یى از نوع اجراى اصلیش میشنیدى، به شکل لوسى از یک "عشق فیلمفارسى" که انگار براى بچه هاى محل داره فیلم رو تعریف میکنه (و واى از وقتى دیالوگ زن رو میخواست اجرا کنه مثلا با صداى دوبلورى، و واویلا از وقتى چادر روى سر کشید و عزیز رو روایت ... دیدن ادامه ›› کرد!)
وقتى "تنها بازیگر" کارى که تمامش با متنى لوث، فقط براى همین بخش ها شکل گرفته، از پس این کار بر نمیاد... بعد از ١٠ دقیقه تحمل ناپذیر میشه!
نکته نکته بنویس ، قصّه ها قصّه ی من
پرده پرده تو بخوان ، غصّه ها غصّه ی من

عاشقان را خبرِ باد ِ بهاران داری
...

(علی اصغر محتاج)
امیر مسعود این را خواند
جعفر میراحمدی و محمد حسن درباغی فرد این را دوست دارند
سپاس از درج نظرتون
۱۸ اسفند ۱۳۹۹
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید