این نمایش رو امشب دیدم ، با قیمت بلیط و تخفیف دانشجویی فکر میکردم باید یه نمایش دانشجویی باشه اما پرفورمنس اول نمایش من رو میخکوب کرد ،زبان بازیگر راوی به قدری گرم بود که خودم رو بین پناهجوها حس کردم و باهاشون گریه کردم ، به قول گروتفسکی همه چیز روی صحنه اضافیه به جز بازیگر . یه تئاتر بی چیز قشنگ
بازیگر پدر من رو یاد رضا عطاران انداخت یک جا عزیز بود و یک جا نفرت انگیز
روح زنانه نمایش رو دوست داشتم .
امشب نمایش رو دیدیم همراه دوستانم .در حد یک نمایش دانشجویی آماتور بود بدون هیچ گونه دکوری...به نظرم اصلا نمایش رو جدی نگرفته بودند و یک دکور برایش آما ده نکرده بودند ....امیدوارم در کارهای آینده تان اهمیت و ارزش بیشتری بزای نمایش خود و مخاطب قایل شوید نا ببیننده بیشتری داشته باشید با تشکر
تیوال جان چرا وقتی اجرا نمیره بلیط میفروشی؟؟!!!