در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش مونولوگ!
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 06:04:32
امکان خرید پایان یافته
۲۱ خرداد تا ۲۸ تیر ۱۴۰۲
۱۹:۰۰  |  ۱ ساعت
بها: ۸۰,۰۰۰ تومان

- از همراه داشتن فرزندان زیر ۱۴ سال خودداری نمایید.

  • خرید بلیت نمایشها در تالار مولوی، فقط به صورت اینترنتی است و فروش حضوری در گیشه ندارد.
  • تماشاگر محترم ضمن پاسداشت حضور شما در مجموعه تئاتر مولوی به اطلاع می‌رساند از آن جا که این مجموعه در پردیس مرکزی دانشگاه تهران واقع شده، رعایت حجاب و شئونات دانشگاهی الزامی است و همچنین استعمال دخانیات ممنوع است. پیشاپیش از همراهی شما در احترام به قوانین دانشگاه سپاسگزاریم.

 

ویدیوها

مکان

خیابان انقلاب، ابتدای خیابان شانزده آذر، شماره شانزده، جنب کلینیک دانشگاه تهران، مرکز تئاتر مولوی
تلفن:  ۶۶۴۱۹۸۵۰

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
«بر باد رفته» توصیفی از نمایش «مونولوگ» است.
شاید بپرسید چه چیزی بر باد رفته؟ همه چیز غیر از ایده! ایده ای به شدت ناب ولی طرح اجرایی نه افتضاح اما ضعیف.
سیاست کاری سالن مولوی در اجرای نمایش ها در همین جمله بالا خلاصه میشود: قبول ایده هایی به شدت ناب و به غایت بد در مرحله اجرا.
تاثیرگذارترین جای کار درد و دل ارشیا اعتمادی در آخر اثر خود با مخاطب بود ( اینکه ما در بیرون از این سالن داریم یه تئاتر زنده میبینیم) که اتفاقا بسیار به دل می‌نشست. کاش که نمایش موجود هم از شلخته وار بودن اجرایش کم میکرد تا در این مورد بیشتر به دل بنشیند.
نمره من: ۲ از ۵
یک بازیگر در تلاش برای اجرای نمایش است. اما سوال این جاست که بازی چیست و بازی کردن چه کیفیتی دارد، و آیا باید داستانی خاص را روایت کرد تا برای مخاطب جذاب باشد؟
ارشیا اعتمادی در «مونولوگ!» هر شب بر روی صحنه سالن کوچک تالار مولوی سعی می‌کند تا از بازیگری تجربه تازه‌ای داشته باشد، فرم‌هایی را خلق کند و یکبار دیگر به ضدیت با متنی که خود در ضدیت با تئاتر است درآید.

عکاس تیوال: رضا جاویدی
با سلام و سپاس و خدا قوت به کلیه عوامل نمایش و نقش آفرینی زیبای آقای اعتمادی عزیز . واقعا لذت بردم از اجرای بی نظیرتون. ممنون از این همه انرژی که گذاشتین - متن عالی - زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
.من به این تئاتر زنده ام . به این با هم بودن . سال هاست به عشق این تئاتر بلند میشوم . سال هاست که شب ها منتظرم . یا نور بدهم یا نوری به من بدهند . سال هاست که عشق ورزیدم . به آدم ها ، به صحنه ، به لباس ، به گریم ، به تمام نور ها ، صدا ها . و من با عشق نهادم . با عشق سیاهی صحنه را سرخ تر از هر سرخی دیدم . سال هاست که دیوانه ام کرده و عشقش نمیمیرد تا ابد. برای همگی شما عزیزان آرزوی موفقیت روزافزون دارم.