نمایش›فیزیکال دویت گل

یاسر خاسب خوب می‌داند که با بدن چگونه می‌توان مرزهای بدن را فرو ریخت و مفاهیمی بدون خدا ساخت. بدنی سرکش که خدایی ندارد که او را هدایت کند بلکه اوست که خود را هدایت می‌کند.
«گِل» نمایشی‌ست که خالق خود را می‌کشد و این بار خودش دست به کشف و شناختن چیزها می‌زند. با بدن و حواسش راه به چیزها می‌برد و روی خدایان دانایی، می‌ایستد و فریاد می‌زند: اینک منم
انسان
انسانی رها شده از هیبت خدایان و مانده در هبوط خویش تا با خویش به خویش بپردازم...
شگفتی بدن یاسر زیر بار آن همه مشت و مالِ تمدن و فرهنگ و علم، و عاقبت رستگارش، نهیب می‌زند که اگر چه شرایط را نمی‌توانی انتخاب کنی(منظورم شرایط جبری‌ست) اما می‌توانی خود و بدن خود را به شرایط تحمیل کنی... آزادی مفهمومی‌ست لغزنده که به واسطه‌ی دیگران، حدود و ثغورش تغییر می‌کند اما زنده باد آزادی بدن‌هامان... #نمایش
#فیزیکال
#تئاتر
#تئاتر_فیزیکال
#یاسر_خاسب
#رضا_موسوی
#شوکا_حسینی
عکس: #نوید_محمدی