در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش نبرد گالیله
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 18:19:03
امکان خرید پایان یافته
۲۵ مرداد تا ۱۶ شهریور ۱۳۹۵
۲۰:۳۰  |  ۱ ساعت و ۴۰ دقیقه
بها: ۲۰,۰۰۰ تومان
گالیله تلاش می کند تا تفکر جامعه خود را نسبت به مسایل مهم اجتماعی از طریق علم تغییر دهد که کلیسا در برابر او می ایستد و تصمیم می گیرند که او را بسوزانند که گالیله اعتراف می کند که اشتباه می کند تا مسیر علم خود را مرور زمان پیدا کند و تفکر جامعه تغییر یابد.

بر اساس "زندگی گالیله" اثر جاودانه برتولت برشت


  • خرید بلیت نمایشها در تالار مولوی، فقط به صورت اینترنتی است و فروش حضوری در گیشه ندارد.
  • تماشاگر محترم ضمن پاسداشت حضور شما در مجموعه تئاتر مولوی به اطلاع می‌رساند از آن جا که این مجموعه در پردیس مرکزی دانشگاه تهران واقع شده، رعایت حجاب و شئونات دانشگاهی الزامی است و همچنین استعمال دخانیات ممنوع است. پیشاپیش از همراهی شما در احترام به قوانین دانشگاه سپاسگزاریم.

گزارش تصویری تیوال از نمایش نبرد گالیله / عکاس: سید ضیا الدین صفویان

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از تمرین نمایش نبرد گالیله / عکاس: رضا جاویدی

... دیدن همه عکس‌ها ››

اخبار

›› نبرد گالیله به مولوی رسید

آواها

مکان

خیابان انقلاب، ابتدای خیابان شانزده آذر، شماره شانزده، جنب کلینیک دانشگاه تهران، مرکز تئاتر مولوی
تلفن:  ۶۶۴۱۹۸۵۰

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نقدی بر نمایش “نبرد گالیله” به کارگردانی مسعود طیبی

تئاتر فستیوال

اینکه یک گروه جوان ، نمایشنامه ای از برشت را برای اجرا انتخاب می کنند ، اینکه این گروه جوان توانایی اجرای اصولی این نمایشنامه را دارند و از ابتدا تا انتها می توانند نمایش را در یک سطح کیفی مشخص نگه دارند و از میانه ی راه ( به ویژه در نمایشی که حدود ۲ ساعت طول می کشد . ) از هم نمی پاشند ، دلیلی لازم و کافی است تا یک اجرا ، اجرایی قابل قبول باشد .

“نبرد گالیله” به کارگردانی مسعود طیبی در ابتدا تماشاچی – به ویژه تماشاچی حرفه ای تئاتر – را نگران می کند ، که نکند این گروه جوان لقمه بزرگتر ... دیدن ادامه ›› از دهان برداشته باشند و تو را ۲ ساعت روی صندلی های ناراحت سالن مولوی ، معذب کنند .

اما از همان لحظه ورود به سالن و برخورد تماشاچی با دکور نمایش و طراحی صحنه جذاب ، خلاقانه و فکر شده ی آن ، کمی خیال مان راحت می شود که انتخاب اشتباهی برای تئاتر دیدن نکرده ایم .

دکور در “نبرد گالیله” به کارگردانی مسعود طیبی چنان طراحی شده است که هم به فضاسازی نمایش کمک می کند ، هم دست کارگردان را در طراحی میزانسن ، استفاده ی کامل از تمامی فضای صحنه ی بزرگ نمایش باز می گذارد و هم کمکی است تا شخصیت پردازی پرسوناژها بنا به جایگاهی که در آن قرار می گیرند ، درست و منطقی صورت گیرد .

دیگر اینکه طراحی نحوه ورود و خروج بازیگران به صحنه به شکل قابل توجهی ، درست و صد البته هنرمندانه صورت گرفته است . اینکه بازیگران از کنار یکی از مدارها ( سکوهای نیم دایره ای ) شروع به حرکت می کنند و در اواسط مسیر ، با حرکتی نرم ، روی زمین می خوابند و در واقع اینگونه از صحنه خارج می شوند که بهترین کلمه برای توصیف این حالت “محو شدن” است و یا وقتی می خواهند وارد صحنه شوند با حرکتی نرم بر می خیزند و ناگهان “پدیدار می شوند” چنان ستارگانی که می آیند و می روند .

این ریزینی و نکته سنجی که هم در طراحی صحنه و هم در کارگردانی و نهایتا در اجرای درست توسط بازیگران به چشم می خورد فضایی به نمایش می دهد که به سبک برشت بسیار بسیار نزدیک است : توی تماشاچی گویی در حال دیدن یک رویا ، یک خیال هستی که البته می دانی و آگاه هستی که خیال است .

در حفظ این شیوه ، موسیقی نیز تأثیر به سزایی دارد . موسیقی با تلفیقی میان انواع موسیقی تماشاچی را هوشیار نگه می دارد ، داستان را تعریف می کند ، ریتم نمایش را – در کنار سایر اجزاء ایجاد کننده ی ریتم – حفظ می کند و نهایتا اینکه حد نگه می دارد ، شنیده می شود و نمی شود ، گل درشت نیست .

افزودن المان های مدرن و امروزی به اجرا و استفاده از آنها در اکسسوار صحنه در ایجاد فاصله گذاری بسیار کارآمد و مهم بوده اند . بهره جویی از تبلت ، اینترنت و واژگانی چون وای فای و … دست مخاطب را می گیرد و از جایی در زمان گالیله پرتاب می کند به امروز و این خود نهیبی است بر تماشاچی که غرقِ در داستان نشود و هوشیارانه به تماشای نمایشی مبتنی بر سبک برشت بنشیند و هم اینکه به او القاء می کند که على رغم همه ی امکانات و گسترش دایره ی علوم و ایجاد شدن ابزار نفوذ آن به میان عوام ، باز هم گالیله های بسیاری هستند که حقیقت را کشف می کنند اما جدی گرفته نمی شوند .

مسعود طیبی در اجرای نمایشنامه برشت با متد برشت به اندازه ی قابل قبولی موفق بوده است به علاوه اینکه علی رغم اجرایی مدرن ، نه از قصه چیزی کاسته شده و نه از پیام آن و نه حتی چیزی زائد به آن افزوده شده است ، تنها اشکال قابل توجه این اجرا ریتم بود که علی رغم کوتاه کردن پرده ها ، علی رغم موسیقی خوب ، علی رغم دیالوگ های سیال میان امروزی و دیروزی ، باز هم برخی از مخاطبین را خسته می کند و شاید راه حل این مشکل تغییر در ریتم بازی بازیگران بود ، که گر چه خوب هستند و پرتوان و پر انرژی اما از نیمه ی نمایش به بعد کمی مکانیکی یا طوطی وار بازی می کنند .

با همه این ها “نبرد گالیله” اجرای قابل توجهی است از نمایشنامه برشت که در ابعاد خودش و با توجه به جوان بودن گروه اجرایی ، محکم است و ماندگار .

المیرا نداف – نویسنده مهمان
امیرحسین نژادکریم این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
افتضاح به تمام معنا.
حالا نه به این تندی ولی نمایش خوبی نبود!
۱۷ شهریور ۱۳۹۵
مسعود طیبی (masoudtayebi)
اول ممنون که از رو دیدید دوم اینکه،.... هیچی .... پشیمون شدم
۱۷ شهریور ۱۳۹۵
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
به نظر من یکی از نکات جالب نمایش روزآمد کردن آن بود با این حال این کار نفصفه نیمه انجام شده بود مثلا خوب بود در این باره تامل می شد که کسانی که امروز با با تملک علم قصد در محدود کردن آن را دارند چه کسانی هستند که نقش قدرتمندان و سرمایه داران و متخصصین وابسته به آنها بیشتر مطرح می شد.به نظر من این طور افراد شخصیت های کلیشه یی مثل علمای پیر و فرتوت نیستند بلکه اتفاقا افراد متجدد و خوش ظاهری هستند که عوام فریبند و قصد کنترل حرکت دانش به نفع خود را دارند. به نظر می آید که گالیله برشت درباره مواجهه علم و دین باشد اما به نظر من درباره مواجهه علم و مالکیت ست و گالیله فردی ست که می خواهد علم را از مالکیت انحصاری طبقه یی خاص و افرادی با تخصص خاص خارج کند و در اختیار همه مردم نظیر زن خدمتکارش، دهقانان، و افراد بی بضاعت قرار دهد. من متوجه نشدم که چرا این همه تغییرات در نمایش اتفاق افتاده بود و دلیل اش مشخص نبود. چرا شخصیت ویرجینیا دختر گالیله کلا از نمایش حذف شده بود؟ به نظر من روابط خانوادگی مسئله یی بود که دز چنین درگیری سیاسی اهمیت دارد و این حذف مسئله، روابط خانوادگی از امور سیاسی را جدا می کرد. چرا پایان نمایش حذف شده بود؟ به نظر من حذف پایان نمایشنامه به نمایش صدمه زده بود چرا که عاقبت گالیله مهم ست. گالیله با وجود انکار نظریه خود هرگز آزادی را دوباره تجربه نکرد. او تا پایان عمر تحت نظر خانگی بود و از هرچه که می نوشت نسخه یی برای کلیسا فرستاده می شد و سرانجام شاگردان او کمک کردند تا او نسخه مخفی را تهیه کند. این طور که نمایش پایان می یابد مقاومت کردن و راه های پایداری ندیده گرفته شده و بی اهمیت تلقی می شوند که به نظر من با روح نمایشنامه اصلی همخوانی ندارد.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید