فیلم›نهنگ عنبر ۲: سلکشن رویا

اینکه جسارت گفتن_مواردی رو داشت خوبه اما در کل یک فیلم متوسط است و تنها جذابیت ش برای بیننده آن هم بیننده ای که در دهه سوم زندگی اش باشد یادآوری خاطرات دوران خودش است و به نوعی ایجاد حس نوستالژیک..چیزی که برای من آزار دهنده بود نبود_هماهنگی در بازی های بخش های قدیم و جدید فیلم بود بویژه بازی_رضا عطاران که آشکارا تفاوت داشت و درست که رفتار_یک فرد 50 ساله با دوران نوجوانی اش تفاوت دارد اما در اینجا آنچنان ناهماهنگ بود که بیننده احساس نمی کرد که شخصیت های اصلی یکی است و گذر زمان در نحوه ابرازش تاثیر داشته و گویی دو نفر از دو دنیای متفاوت هستند و نه یک نفر در دو زمان متفاوت..

با صحبت های آقای بزرگی در مورد این فیلم کاملا موافق هستم. :)