فیلم›نهنگ عنبر ۲: سلکشن رویا

با صحبت های آقای بزرگی در مورد این فیلم کاملا موافق هستم. :)

یک نمونه "کمدی موزیکال" ایرانی!

معمولا کارهای سامان مقدم رو خیلی می پسندم. حتی شاید از نهنگ عنبر یک که اون همه تعریف و تمجید در مورد کمدی خوب ازش شد اونقدر لذت نبرده بودم اما کیفی که تقریبا دو ماه هر شب با سریال دوست داشتنی دیوار به دیوار کردم باعث شد خودم رو مجاب کنم که به دیدن اثر جدید سامان جان مقدم برم.مدت ها بود که هیچ سریال تلویزیونی ایرانی نتونسته بود کاری کنه که هرشب برای ساعت شروعش خودم رو تنظیم کنم که به موقع به اولش برسم...
قبل از دیدن این فیلم کامنت های بسیار منفی شنیده بودم و خودم رو آماده کرده بودم برای یک هجو به تمام معنا...
این فیلم در وهله اول فیلنامه و داستان ضعیفی داره قبول که به نظرم یکی از دلایلش میتونه همون انرژی که سامان مقدم برای سریال دیوار به دیوار گذاشته بود باشه و باعث شده باشه این کار به کیفیت مورد نظر نرسیده باشه و یا یکی دیگر از دلایلش هم سانسور تخریب کننده ای هستش که خود کارگردان بهش اشاره کرده بود و درواقع از نتیجه فیلم بعد از دستکاری های تحمیلی خیلی راضی نبود...
اما باز هم شخصا این کار رو نسبت به خیلی از کمدی های سینمای این مدت اخیر می پسندم.اما شاید مساله ای که باعث شده بسیار از دوستان به این فیلم ... دیدن ادامه ›› معترض بشن انتظار غیر متعارفی که از این فیلم و کمدی اون داشتند باشه.به نظرم این فیلم سبک جدیدی از ژانر رو وارد سینمای کمدی ایران در این سال ها میکنه و اون هم "کمدی موزیکال" هستش. این سبک به خودی خود طرفداران بسیار زیادی توی سینمای دنیا بخصوص سینمای هالیوود و بالیوود داره و نمونه های موفقش هم بسیار زیاد هست.شاید این سبک فیلم برای گرفتن جایزه هنری ساخته نشده باشه اما از نظر مقبولیت تماشاگران و سرگرمی سینمایی بسیار پرطرفدار هستش و با اطمینان میتونم بگم که نهنگ عنبر سلکشن رویا با توجه به محدودیت های سینمای ایران در حرکات موسیقی و رقص گروهی میتونه یک نمونه شروع کننده ی خوب برای فیلم های کمدی موزیکال ایرانی باشه و اگر با این دید بخوایم بهش نگاه کنیم میتونیم تا حدودی دید مون رو نسبت به این فیلم بهتر بکنیم.