اجراخوانی›نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

خلاصه: وقتی تمام قدرت در یک شخص و در یک مکان جمع می شود،همه چیز به هم می ریزید..وقتی تمام هویت یک جامعه تبدیل می شود به جایی برای بیشتر پول درآوردن همه چیزمجازمی شود..جهان تبدیل به بندرگاهی شده است سرشار از آدم هایی که به جای زندگی کردن در آن،فقط پرسه می زنند...از عاشقی خودخواه تا دیوانه ای از هم گسیخته..از مردی متعصب و داس به دست تا کودکی که هرگز نمی خواهد به دنیا بیاید..همه اینها در یک کالبد جمع شده اند،کالبدی که خودش نیست!بلکه نماینده ای ازهمه اینهاست و می خواهد داستان آدم های عاصی این شهر آخرالزمانی را بگوید..*داستان نامه به کودکی که هرگز زاده نشد*