نمایش›ننه دلاور

مجموعه‌ای از ایده‌های درخشان در فرم و البته همراه با درک درست از جوهرهٔ روایی نمایشنامه که متأسفانه در اثر سه عامل آسیب دیده‌:
۱-افتتاحیهٔ ضعیف (نسبت به بخشهای میانی و پایانی اثر)؛ به نظر من مهمترین بخش یک نمایش، آغاز اونه بطوریکه یک صحنه آغازین کوبنده می‌تونه همراهی ذهن مخاطب رو از همون ابتدا تا آخر اجرا با خود داشته باشه. ایکاش این نمایش با یکی از پرده‌های خوش‌ساخت میانی اون شروع می‌شد.
۲-عدم انسجام در فرم، طراحی اجزا و نحوهٔ اجرا، بطوریکه متعلق بودن همهٔ فصلها به یک نمایش گاهی باعث تعجب می‌شه و همین عامل هم باعث به هم خوردن ریتم این اثر شده.
۳-عدم یکدستی بازیها؛ در این اثر شاهدیم که بازیگران نقشهای مکمل بسیار قویتر از بازیگران نقشهای اصلی به ایفای نقش می‌پردازند.

در نهایت اینکه ایده‌های بسیار خوبی در این اثر به نمایش دراومده که تماشای اونها توصیه می‌شه، بخصوص اینکه درک درست سازندگان اثر از محتوی و جوهرهٔ نمایشنامه کاملا مشهوده و تا حدود زیادی ابعاد پنهان اثر برشت، در این اجرا به مخاطب نمایانده می‌شه.

پ.ن: این اثر برشت، تنها یک نمایشنامه ضد جنگ نیست.

در ابتدای نمایش که با داد و فریاد بی دلیل دو بازیگر یکی ننه دلاور و یکی زن سیاه آشپز روبرو شدم که بر سر موضوع بی اهمیت خرید یک تکه گوشت خروس که اتفاقا اهل موسیقی هم بوده مجادله می کردند، با خود گفتم که کاش این تئاتر را برای دیدن انتخاب نکرده بودم که البته نظرم در طی نمایش عوض شد!

ننه دلاور با بینی عمل شده و سن پایین و لباس های مردانه و صدای مردانه، وصله نمایشنامه نبود و احساسات مصنوعی اش آزارم می داد. در طی نمایش دلسوزانه سعی کردم بازیگر نقش ننه دلاور را با فضای کاراکتر ننه دلاور در نمایشنامه آشتی دهم که موفق نشدم.

نقد من به غیر از بازیگر نقش ننه دلاور، طراحی گریم و لباس بود که به حد کافی در خصوص فضای نمایشنامه مطالعه نشده بود تا فضای نمایش با فضای نمایشنامه نزدیکتر و مأنوس ... دیدن ادامه ›› تر گردد.

نمایشنامه از صحنه سربازگیری و بازی درخشان آقای فخرآور و سرکار خانم اصفهانی ناگهان متحول شد و خیلی به دلم نشست و تا انتها مصمم شدم که این تئاتر را دوست خواهم داشت.


با تشکر و آرزوی بهترین ها برای گروه
اجرای 19دی93