تالار حافظ اولین تالار نمایشی طراحی شده به صورت متحرک

تالار «حافظ» اولین تالار نمایشی است که به صورت متحرک طراحی شده و پس از ساخت، در کنار ضلع شمالی تالار «فردوسی» و در زمینی به مساحت ۴۰۰ مترمربع قرار گرفته است. سازه توسط مهندس نیلوفر نیکسار طراحی شده و مهندس بهرنگ بنی آدم معمار پروژه است. این تالار زیرمجموعه بنیاد فرهنگی هنری «رودکی» است.
در ساختار این تالار استانداردهای لازم برای نمایش‌های مدرن و امروزی کاملاً رعایت شده است. تالار «حافظ» یک سالن متحرک است که بر اساس استاندارد نویستر طراحی شده است. این تالار مدلی شبیه‌سازی‌شده از این‌گونه سازه در کشورهای دیگر است. این تالار در ایران با شیوه ساندویچ پانل و با طراحی فولادهای سبک و کاور پارچه ای نسوز و ضدآب برای سقف تالار، ساخته شده است.
صحنه تالار «حافظ» با مساحت ۱۰ × ۱۰ مترمربع امکان تعویض جایگاه تماشاچیان را به صورت یک‌سویه، دوسویه، سه‌سویه و چهارسویه دارد که در حالت دوسویه، ظرفیت ۱۷۵ تماشاچی دارد.
این تالار دارای پنج بالابر برای تغییر صحنه و بالا بردن دکوراسیون و اکسسوار است. این بالابرها می توانند ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم را تا ارتفاع هفت متری بالا بکشند. این تالار با ۳۵ پروژکتور نورپردازی می‌شود و باکس صدا و تجهیزات صوتی و تصویری آن در جوار اتاق نور در سه طبقه و در کنار اتاق های گریم و مدیریت و انبار اکسسوار تعبیه شده است.
تالار «حافظ» یکی از بهترین سالنهای بلک باکس می باشد که در وسط شهر تهران قرار گرفته است.
در صحنه این تالار همچنین یک صفحه غیب‌کن ۳×۲ مترمربع در نظر گرفته شده که تا عمق سه متری می‌تواند پایین برود.
استانداردهایی که در این تالار در نظر گرفته شده با استانداردهای تالارهای دیگر نمایش متفاوت است، چرا که این تالار با توجه به پرتابل بودنش، به صورت پیچ ومهره ای و با فولاد سبک طراحی و ساخته شده است و در عرض ۲۰ روز امکان جمع کردن کل تالار و برپا کردنش در مکانی دیگر هست.
این تالار قابلیت انتقال به هر محیط جغرافیایی با زمینی مسطح به وسعت ۵۰۰ مترمربع را دارد. تالار «حافظ» به دلیل امکان جابه‌جایی‌اش می‌تواند بخشی از تقاضای وسیع اهالی تئاتر را در کل کشور کاهش دهد و با توجه به کمبود سالن نمایش در استان‌ها نیز می‌تواند به صورت چرخشی استفاده شود.