نمایش›ننه دلاور و فرزندانش

چند روز پیش این اجرا رو دیدم. دهان منتقد رو می‌بنده. یعنی اگر بخواهی به زور از یک جاییش ایراد بگیری باز میبینی که کار در مجموع آنقدر قابل قبول است که بی انصافی می‌شود. منظورم مثلا سالن اجراست که ریتم خوب اجرا و انرژی بازیگران شما را از فضای سالن خارج می‌کند.

خلاصه یک جورهایی باب میل بسیاری از افراد است. هم سرگرم کننده است و مزه می‌دهد برای آن دوستانتان که زیاد اهل تیاتر نیستند (هر جور شده به زور ببریدشان) و هم خوراک‌های خوبی برای تیاتر-بین‌های تخصصی دارد (اونا هم که خودشون میرن دیگه، هیچی)...

درکل بسیار دوست داشتم، ممنون از گروه، حتما می‌ارزد

یک نکته‌ی کوچک:
یک جایی از اجرا ریتم کند می‌شد و کشدار، یک جوری دلم می‌خواست اون قسمت رو بزنم بره جلو. آنجایی که سرهنگ در محاصره به دنبال ... دیدن ادامه ›› غذا بود... درام تلخی است که همه گرسنه باشند و خدمه پی سیر کردن سرهنگ ترسو. به نظرم از کشته شدن فرزندان دلاور هم بدتر است.
بعدا دیدم خوب است که جای ناراحت کننده‌ی داستان با اجرای بد،‌ ناراحت کننده تر شود. بیشتر تاثیر می‌کند.

خب اولش که وارد سالن شدم موسقی سر صحنه و اکت ها و حرکات موزون بازیگران با انچا توقع از دیدن یه نمایش سنگین و کلاسیک و تلخ داشتم فرق داشت..این شور و رقص و اواز تا یک سوم ابتدایی کار حتی به طنز و کمدی و حتی به لودگی کشید اولش یکم بهم برخورد چطور یک نمایش فاخر و ملودرام اینجوری دراماتورژی شده اما به اوسط کار که رسیدیم دیدم این تلخی این بازی تحسین برانگیز تمام گروه بدون چاشنی خنده خیلی تحملش سخت بود .. کارگردان و نویسنده با این طنز تلخ شاید بتونه مخاطبایی زیادی حتی عوام که بیشتر دنبال تاتر بزن و بوک و طنز هستند را به سالن بکشه و عصاره درام و تم تلخ مهمترین نمایشنامه دنیا یعنی ننه دلاورو بهشون بخوراند..با اضافه شدن شخصیت هلن که توی متن اصلی نیست و تمام بار همان طنزگونگی کار به دوش او بود توقع داشتم اخر داستان ننه دلاور او را هم از دست بدهد چون اخر متن اصلی ننه همه بچهایش را از دست میدهد دوس نداشتم اخر کار دو نفر گاری را بکشند ..در مجموع اگه دنبال تاتر سرگرم کننده با متن خوب هستید به دیدنش برید با بچها و کودکان و خانوادگی برید