نمایش›نئورئالیسم

دیالوگ:لعنت به این اجبار همیشگی که هیچی از آدمیزاد باقی نمیذاره.

نویسنده صد قدم نه سال ها از نویسندگی و خلق قصه و درام از تاتر و نام دار های تاتز جلوتره.وجود فلسفه و چیستی.رخ داد دراماتیک. منطق.
واحساس در متن بسیار دقیق و درست بود.این متن علاوه بر قصه نسبت زیادی با الهیات داشت الهیاتی که تمامی ادیان رودر بر میگیره
از مسیحیت واسلام و یهود و... که میشه همه رو توش لمس کرد.یعنی هر کسی با هر ادیانی این کار ببینه ارتباط عمیقی میگیره..تبریک به نویسنده وکارگردان این کار که اگه بها بدن و بفهمنش هم ردیف بزرگان تاریخ خواهد شد مثل فئودور بزرگ و یا کافگا و.....
در باب بازی ها تبریک میگم به همه بازیگران بخصوص بازیگر نقش همسر آقای رسول احمدی که سال ها بود کم کار شده بودن.بینظیر بودن .بیان عالی اکت درست و بخصوص دیالوگ های آخر وبازی با پرتره مسیح ویران کننده بود.
خانم نقش هلنا و خانم صورتی پوش ( خانم علاقه مند) هم بازی هاشون خوب بود
توصیه:
اگر میخواید نمایش خوب نه .عالی ببینید حتما .این کارو انتخاب کنید.
خوشحالم دو باره بعد از سال ها تو ایران تاتر دیدم.