نمایش›او دو

این نقد رو بعد از پایان اجرای «او دو» مینویسم. حقیقت قصد نوشتن رو نداشتم ولی بعد از کلنجار با خودم به این نتیجه رسیدم که ضعف‌هایی که به چشم من اومده بود رو بعد از اتمام اجرا مطرح کنم تا برای اجراهای بعدی، حتی اگه اعمال هم نشه، حداقل مطرح بشه و اجرا(های) خیلی بهتری رو در آینده از گروه مُخ‌تلفات ببینیم.

بزرگترین مشکلی که من با این اجرا داشتم میزان خیلی زیاد دیالوگ برای انتقال بیشترین میزان اطلاعات در کمترین زمان ممکن بود که باعث میشد بارها و بارها، حتی وقتی احساس میکردم که دارم داستان رو دنبال میکنم، با مطرح شدن چند موضوع جدید دوباره همه چی رو گم کنم. من به عنوان یک مخاطب کاملا عادی، دانشی درمورد زندگی اوریانا فالاچی ندارم و نداشتن این دانش، باعث میشد که من انرژی و دقت زیادی رو صرف این کنم که ارتباط شخصیت‌هارو بفهمم؛ انرژی‌ای که وقتی متوجه ارتباط کارکتر‌ها از بین دیالوگ‌هاشون میشدم، مقدار خیلی زیادی از داستان رو از دست داده بودم و نمیتونستم حجم جدید از اطلاعاتی که به ثانیه با کلی اسم و موقعیت جدید مطرح میشد رو دنبال کنم. شخصیت اوریانا توسط چند بازیگر مختلف اجرا میشد که تفاوتی نه از نظر ظاهری و نه عملکرد با بقیه بازیگر‌ها نداشتن و تا وقتی که طرف مقابل گفت و گو با بازیگر، از کلید واژه «اوریانا» استفاده نمیکرد، متوجه هویت اون کارکتر نمیشدم که باعث سردرگمی من شده بود.
و از طرفی، هیچ تایم استراحتی برای مخاطب‌ها در نظر گرفته نشده بود. «میز تعادل» مختلفیم به نوعی یک تایم استراحت برای مخاطب‌ها بود که با طنز، هم به پیش بردن داستان کمک میکرد و هم ذهن برای ادامه نمایش آماده میشد. دیالوگ مداوم بدون هیچ ایستی، باعث فرسودگی مغز مخاطب میشه و دقت رو از اون میگیره. ... دیدن ادامه ›› حتی اگه از قصد از طنز دوری شده بود، میشد با یک بخش حرکات فرم و حتی لحظاتی سکوت، زمانی برای استراحت به مخاطب داده میشد.
کاملا مشخص بود که گروه نویسندگی، تحقیقات گسترده و کاملی رو در راستای زندگی اوریانا فالاچی، وضعیت دوران جنگ و تمام اتفاقات پیرامون انجام داده بودن که به شدت قابل تحسینه. ولی برای وارد کردن تمام اون اطلاعات داخل یک ساعت و نیم اجرا به اضافه اِلِمان‌های سورئالیستی، محتویات اجرا رو به قدری پر کرده بود که لبریز میشد و مخاطبی که این اطلاعات رو از قبل نداره و به درستی هم توسط نمایش بهش منتقل نشده، به هیچ عنوان نمیتونست داستان رو دنبال کنه و تمام لحظات احساسی داستان براش خنثی و در نهایت اجرا رو «کسل کننده» و عملکرد گروه رو «ضعیف» خطاب میکرد؛ درحالی که با دیدن اجرای قبلی این گروه، میفهمیم که این حرف دور از حقیقته.
با تمام این مشکلات، گروه مُخ‌تلفات قبلا صلاحیت خودش را ثابت کرده و ارزش پیگیری و دنبال کردن را حتما دارند.