در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش اتاق روانی
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 08:17:43
امکان خرید پایان یافته
۰۵ تا ۳۰ آذر ۱۴۰۰
۱۹:۴۵  |  ۱ ساعت و ۴۰ دقیقه
بها: ۶۰,۰۰۰ تومان
دیگه خاکی نمونده، همه رو بردن. فقط یه دیوار نصفه و نیمه س که باید خرابش کنیم.

- از همراه داشتن فرزندان زیر ۱۵ سال خودداری نمایید.

دسته‌بندی
بزرگسال

مکان

خیابان حافظ، خیابان استاد شهریار، روبروی تالار وحدت، سالن حافظ
تلفن:  ۶۶۷۵۶۰۴۳

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
من تازه نمایش و دیدم براشون مهم بود که نظر بزاریم واسه همین گفتم بیام بگم با اینکه هیچوقت تیوال نظر نمیزارم چون خیلی نظرها واقعی و مورد استناد نیست
اول از همه یک سوال از اقای کارگردان دارم
بجز اینکه بازیگر دیالوگ و بگه هیچ نظری روی اتود نداشتید؟
چرا نتونستید از بازیگرهای به این توانمندی بیشتر و بهتر بازی بگیرید؟
من یک اجرا از بازیگر مرد شما دیده بودم مگر میشه انقدر تفاوت فاحش در بازی کردن وجود داشته باشه،؟بنظرم کارگردانی در بدترین حال ممکن بود
سوزوندن بازی متن صحنه بدون میزانسن خاص بدون طراحی بدون علمی بر این کار
دوم آیا تابحال به دیوونه خونه رفتید؟
تکلیف مارو روشن کنید من قراره بیماره روانی ببینم یا انسان شیرین عقل؟
شیرین عقل ها توی بیمارستان روانی جایی ندارند
باتوجه به متن به ... دیدن ادامه ›› دیالوگ به طراحی فرم به صحنه هولناک فرم من میگم اوکی پس اینجا یک بیمارستان روانی پر از خاطرات تلخه پس بیمار روانی میخوام
از دور نمایش و نگاه کنید
بجز آقایی که دستاش بسته بود و خانمی که قهوه میخورد و بداخلاق بود کدومشون بیمار روانی بودند؟
بنظر هیچکدوم بقیه فقط شیرین عقل بودند
خانمی که آینه داشت بسیار بامزه بود اما شیرین عقل بود و هیچ جایی دراین نمایش با این فرم و متن و سبک نداشت
اون سه تا خانم دیگه که هیچ
حتی شیرین عقل هم نبودن حتی زحمت نداده بودن یکم به دیالوگ آهنگ بدن اصلا انگار نمیدونستن بازیگری چیه
نه احساسی نه تحریری هیچی مثل ماست دیالوگ و میخوردن
چقدر پسران بیمزه بودند چقدر
بجز اون آقای تپل که باز شبیه پارتنرش فقط شیرین عقل بود همین
من فقط دو بیمار واقعی روانی دیدم که اصلا سعی در خنداندن نداشتن و بنظر بازی های به شدت اندازه
آهنگ آخر افتضاح بود
من تمام این خطا ها رو روی کارگردانی ضعیف میزارم
کارگردان همه عوامل و داشت اما استفاده درست نکرده بود
من این کارو کار حرفه ای تاتر نمیدونم. بچه ها تلاششونو کردند و خدا قوت میگم.
توی دیالوگ های هم میپریدند
فقط داد میزدند
به نظر من خوب نتونستن درش بیارن
اما فرم فوق العاده خوبی داشت
اتاق روانی ، اتاقی بود پر از اتفاق ،پر از پیام
اتاقی که شاید به تمامی ما افراد یکسری پیام بفهمونه
یکسری اتفاقاتی که شاید حال حاضر ما باشه
کار زیبایی خاصی داره
تمامی هنرمندان و عوامل به درستی سر جای خودشون قرار گرفتن
و اینکه مهدی کاسه ساز تونست یک پکیج خوب تقدیم مخاطب کنه
خسته نباشید به تمامی عوامل کار و کسانی که زحمت کشیدند
به امید موفقیت
حمایت از تئاتر خوب