نظرسنجی قرار گروهی
سلام
خبر نمایش در سایت باغ موزه قصر:
http://www.qasr.ir/tabid/112/ArticleId/419/-«-».aspx
پانتهآ میرفصیحی دربارهی مکان اجرای این نمایش که بند 1 زندانیان سیاسی زندان قصر است، توضیح داد: کار در سلولهای زندان اجرا میشود و طراحی
... دیدن ادامه ››
کار هم بهنحوی است که فقط در این مکان شدنی بود. متن این نمایش به علاوهی محل اجرا یک خروجی منحصر به فرد میدهد که در هیچ جای دیگری به دست نمیآمد. تماشاگر وقتی وارد فضای باغ-موزه قصر میشود و پا به سلولهای زندان میگذارد نمیتواند عقبهی این مکان را نادیده بگیرد.
میرفصیحی در مورد تعداد تماشاگرانی که در هر اجرا میتوانند به دیدن این نمایش بروند نیز توضیح داد: با توجه به نوع اجرا، در هر نوبت نهایتاً 30 یا 40 تماشاگر قادر به دیدن نمایش خواهند بود، هر چند ایدهآل آن بود که 15 تماشاگر باشند.
کارگردان نمایش «پیکر زن...» در مورد بازیگران این نمایش نیز گفت: این نمایش دو شخصیت دارد که یکی از نقشها را خود من ایفا میکنم و دیگری را مریم شیرافکن که سالهاست با هم کار میکنیم.
مریم شیرافکن دربارهی حضورش در این نمایش گفت: من کارهای زنانه و کارهایی که با جنسیت زن سروکار دارند را دوست دارم. از طرفی سالهاست با پانتهآ میرفصیحی آشنا هستم و در این کار تلاش کردم اجرایی قابل قبول داشته باشم.
آسو کُهزادی نیز به عنوان سازندهی موسیقی این نمایش دربارهی کارش توضیح داد: در این نمایش از صداهای ضبط شده خیلی استفاده شده، بنابراین موسیقی در نقطههایی از نمایش استفاده شده است. موسیقی ساخته شده با توجه به فرهنگ کشور بوسنی ساخته شده و در این نمایش موسیقی ضبط شده با همراهی اجرای زنده ویلن شنیده میشود.
محمد رحمانیان به عنوان مشاور کارگردان دربارهی این نمایش توضیح داد: بزرگترین حُسن این اجرا استفادهی درخشان از محیط است. داستان در چند سلول زندان اتفاق میافتد و تماشاگران با بازیگران حرکت میکنند. این نمایش به دلیل هولناک بودن موضوع، فضا و اتفاقی که برای تماشاگران میافتد بسیار تأثیرگذار است.
رحمانیان در مورد فرم اجرای این نمایش توضیح داد: این نمایشنامه پر از گفتوگوست و شاید کسلکننده به نظر برسد اما این چالش را برای سازنده دارد که بتواند با کمترین حرکات روی صحنه حس یک تئاتر و موقعیت تئاتری را به تماشاگر منتقل کند. خوشحالم که خانم میرفصیحی این متن را به همان شکل اصلی اجرا کرده است.
این کارگردان در پایان اظهار کرد: فکر میکنم تماشاگران از این نمایش استقبال خواهند کرد چون در دورانی اتفاق میافتد که پیکر زن به مثابه میدان نبرد واقع شده است. کسی فکر نمیکرد، چند سال پس از نوشته شدن این نمایشنامه بازارهای فروش کنیز جنسی و تجاوزهای گروهی در خاورمیانه به وجود بیاید. این به خودی خود نشان میدهد که هنر و تئاتر هم هرگز نمیتواند از پس این فاجعه بربیاید. در 100 سال اخیر چندین متن و آثار هنری دیگر در این حوزه تولید شدهاند اما انگار ما دور خودمان میچرخیم و همه کارهایی که جهانیان میکنند اوضاع را بهتر نکرده است.
به نقل از:
http://teater.ir/?news=139408106
خانم پانتهآ میرفصیحی، کارگردان و بازیگر این نمایش از دوستان نزدیک شبنم جان هستند؛ شبنم عزیز با توجه به اینکه فعلن به اینترنت دسترسی نداشتند از من خواستند از طرف ایشان دعوتتان کنم تا در کنار هم به تماشای این تئاتر برویم.
تیوال شبنم:
http://www.tiwall.com/users/tahamta
بدین منظور از بین گزینه های زیر، روزهایی که امکان تشریف فرماییتان وجود دارد را برگزینید تا ما هم قرار را برای همان روز تریب دهیم.
سپاسگزارم و به امید دیدار