نمایش›راهبان معبد وانگ

یادداشت مصطفی محمودی، استاد دانشگاه و منتقد سینما و تئاتر در مورد اجرای راهبان معبد وانگ در صفحه اینستاگرامش:
تجربه اخیر و مشترک محمد رضا کوهستانی و احمد سلیمانی "راهبان معبد وانگ" تجربه دلنشین و جذابی از کار در آمده است. حکایت عشق ممنوع و بیان آن در پرفورمنسی که تنها زبان بدن حکمران صحنه است و از هیچ دیالوگی هم خبری نیست، دلیل این مدعاست. بازیهای مناسب، طراحی صحنه کاربردی و بسیار اثر گذار، موسیقی همراه، توجه به مقوله مهم ضربآهنگ در متن و اجرا، انتخاب صحیح و مناسب بازیگران، تنوع و ترکیب بندی جالب در طراحی لباس، همه و همه سبب شده تا اثری دلنشین در مقابل دیدگان تماشاچی قرار گیرد و از همین رو به جرات باید ادعا کرد "راهبان معبد وانگ" نقطه قوت کارنامه کاری محمد رضا کوهستانی و احمد سلیمانی، چه در متن و چه در حوزه اجرا بوده و اینک میتوان گفت که هر دو به پختگی خوبی در حوزه تئاتر رسیده اند.
این نمایش گویا تا 26 آذر ماه روی صحنه است و دیدنش غنیمتی است به ویژه برای هنرمندان و دانشجویانی که میخواهند تعریف صحیح و دقیقی از علم و هنر "زبان بدن" به دست آورده و آن را به خوبی درک کنند.

یادداشت بهزاد صدیقی، نویسنده و منتقد تیاتر و سینما در صفحه اینستاگرامش:
چهارشنبه هفته گذشته به دیدن نمایش راهبان معبد وانگ نوشته ی محمد رضا کوهستانی و کارگردانی احمد سلیمانی در تالار استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر رفتم. نمایشی بی کلام و بدون دیالوگ و مبتنی بر موقعیت و تصویرهای نمایشی و بازی بازیگران. در این اثر، عنصر موسیقی، بخش عمده ای از فضاسازی داستان و موضوع نمایش را بر عهده دارد و طراحی صحنه مینیمال و موجز از ویژگیهای آن محسوب می شود. در این میان موقعیت های طنز ظریفی دیده می شود که بازی های خوب بازیگران، به آن قوت بیشتری بخشیده است. نمایش راهبان معبد وانگ، به لحاظ کارگردانی تلاش می کند بدون دیالوگ، هم بازیگران و گروه و هم تماشاگران را به چالش بکشد. کوهستانی در این اثر همه توانایی خود را به کار گرفته تا یک موقعیت نمایشی را بدون گفتگوی آدمها و بر اساس رفتار آنها در درام خود پیش ببرد. نکته ای که در این بین به نمایش یاری رسانده، ریتم درست اجرای آن است که نه کند است و نه سریع، بلکه به درستی و به اندازه است و همین موجب شده که تماشاگر اصلا احساس خستگی نکند. به نظرم این اثر، نمایشی قابل اجرا برای همه (گروههای سنی) است. همچنین قابل اجرا در هر جغرافیایی هست و به ترجمه نیازی ندارد و از این روی، طیف متنوعی از تماشاگران می توانند از دیدن این نمایش لذت ببرند و رابطه خوبی با آن برقرار کنند.