نمایش›شمس پرنده

خلاصه: نشانم بی نشان باشد، مکانم لامکان باشد، نه تن باشد نه جان باشد، که من خود جان جانانم. ملاقات شمس و مولانا حکم تقدیر است. مولانا در این دیدار وجود خود را در وجود شمس دریافت. شمس دریچه ای بود به عالم غیب، او با مولانا به غیب متصل می شد. حال مولانا در مقابل شمس ورای عشق بود، فنا بود، ورود به دنیای مکاشفات بود. عشق مولانا به شمس، طغیان عظیم مقاومت ناپذیر روح بود.