«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
اجرا رو بسیار دوست داشتم. چند دقیقهی اول جذبم نکرد اما رفته رفته چنان به اوج رسید که دوست داشتم دوباره کار رو از اول ببینم و به دقایق ابتدایی بیشتر دقت کنم.
انگار که حال و هوای این روزهای ما قبلا هم بارها و بارها در تاریخ تکرار شده. زن بودن و غم داشتن و ستم دیدن ، به ریشه های فرهنگ ما گره خورده و اینجا چقدر زیبا به نمایش در اومده بود👌 بازیها عالی بودن اما ۳تا بازی درخشان و بینظیر داشتید. الهه شه پرست عزیز ، میلاد رمضانی هنرمند و آقای حیدری فوقالعاده درخشان بودن. واقعا کیف کردم.
به رضا بهرامی عزیز ، آقای تاراج و همهی گروه خدا قوت و خسته نباشید میگم.
دیشب ، برای بار سوم همراه با پدر و مادرم، به تماشای این نمایش نشستم.
رضا بهرامی کارگردانیست که استادانه از مینیمالیسم بهره میگیرد و آثاری خلق میکند که جاودان میماند.
چیزی که اینبار توجهم را جلب کرد،صدای ترانههای آشنا مثل « قسم به اسم آزادی » توسط میلاد رمضانی ورجاوند بود که گویی در همان چند ثانیه ، کل وقایع انقلاب ۵۷ را مرور و تداعی کرد و بعد از آن با اجرای ملودی آهنگ « یار مبارک بادا » یک مجلس عروسی را تمام عیار به نمایش درآورد.جوری صدای خمپاره درآورد که گویی همهی جنگ را در این تاتر ،زیستی.
تماشای این نمایش را به هیچ وجه از دست ندهید.
بازی الهه شه پرست و مجید رحمتی و میلاد رمضانی رو دوست داشتم. مخصوصا میلاد رمضانی از نظر تنوع و برد صدا نیز منو سوپرایز کرد
موضوع و زیر متن هم خیلی هوشمندانه انتخاب و اجرا شده بود
تئاتر و قدرتش،روزگارانمان و بلاتکلیفی و جبر طبیعت و محیط
خداقوت به تیم همیشگی تاراج و بهرامی