عالی.ببینید حتما . واقعا جز عشق به این کار هیچی نمیتونه بازیگرو تو این شرایط پای تئاتر نگه داره. خسته نباشید .
فقط اینو بگم که هرگز با خوندنِ نظرِ کاربرا یه نمایش رو برا دیدن انتخاب نکنین کاری که من کردم و به نظرم اصلا در حدِ این همه تعریف و تمجید نبود، یه کارِ ضعیف بدون داستانِ منسجم، شعار زده و کلیشه ای که به هر ضرب و زوری میخاد اشک مخاطب رو در بیاره و تاثیرگذار باشه ، اگه بازیِ قویه بازیگراش نبود کلا چیزی برا ارائه نداشت، کارگردانی و نمایشنامه نیاز به بازبینی داشت. به نظرم کسایی که ازین نمایش اینقدر تعریف کردن یا خیلی نمایش ندیدن یا اینکه اینقدر کار بد دیدن که این براشون جذاب بوده!
شما مردید ?
به آخرین قضاوتی که کردین فکر کنید ، لحظاتی مخاطب فراموش می کند که آمده تئاتر تماشا کند و یکدفعه با ژرف ترین اعماق ذهن و خیالش به چالش کشیده می شود ، پلات نمایش وجدان و انسانیت و ضعف ، رخداد مرگ که تغییری دراماتیک و جبران ناپذیر برای رفتار انسان هاست ، آیا مردن یعنی مرگ جسم ، ما همچنان ممکن است زنده باشیم اما روحمان مرده باشد و فقط شسته نشده باشیم ، دیالوگ های بسیار زیبا و تامل برانگیز ، ای درخت کوچک بلرز و تکان بخور ، چقدر انسانیت در وجودمان جاری ست و چقدر به خود و رنج دیگران آگاهیم ، چقدر کمک کردن در معرفت وجودیمان ریشه دارد ، چقدر به آسیب هایی که ناخواسته به دیگران زده ایم مشرفیم و آگاه ، باید اندیشه کرد ، باید ایستاد برگشت و نگاه کرد ، نمایش دوازده ما را با خویشتن حقیقی سر یک میز مینشاند با وجدان و رفتارمان ، میزان رسالت عقایدمان و سنجش خوب بودن یا بد بودنمان رو برو میشویم ، ارزش یابی میشویم و در نتیجه با ذهنی درگیر از جهان پیرامونمان و اعمال و رفتار سالن را ترک می کنیم آیا گناهکاریم یا ما سهمی از فقر ، فساد و زجر دیگران داریم ؟
تئاتر تعلیمی و شورایی دوازده ما را بر این اندیشه دعوت می کند و انسان شده حتی اندک زمانی دچار کاتارسیس میشود که غایت و نهایت تراژدی ست
صادق ترین کاراکتر های نمایش زن سرخ پوش و دخترک به قول خودش طفل معصوم وجدان ما را بیدار خواهند کرد ، بازی های درخشان گروه دوازده لبخند شیرین بر لبانتان را با طعم گس و تلخ گناه آمیخته اند
خسته نباشید به گروه پر تلاش و جوان دوازده ، توسن اندیشه تان مظفر باد?