نمایش›و خداوند، هایم را فراموش کرده است

در مورد نویسندگی ،
خسته نباشید میگم به آقای هومن سیدی . نمایشنامه بسیار جذاب و پرمحتوایی بود .
در مورد کارگردانی ،
حقیقتا ضعف در کارگردانی دیده میشد . البته نه در صحنه های نخست . بلکه فقط در صحنه های آخر ، سرعت دیالوگ گفتن و تعامل شخصیت ها بی دلیل بیش از حد کم شده بود ، و همین قضیه تاثیر کاملا منفی روی جذابیت متن داشت .
در مورد دکور ،
دکور کاملا رئالیستی بود و در کنار نورپدازی استادانه ای که برای صحنه های شب طراحی شده بود ، حال و هوای نمایش را خوب منتقل میکرد .
در مورد بازی ها ،
آفرین میگم به بازیگر شخصیت دیلان
در کل از دیدن این نمایش لذت بردم