گزارش تصویری نمایشگاه دماغ به دماغ/ عکاس: سارا ثقفی

چنانچه در گزاره ی نمایشگاه آمده است ، ازخلال تعدادی مجسمه، بادکنک، آثار صوتی و انتشارات، «دماغ به دماغ» به مفهوم همدمی در تصوف می پردازد. مانند نصرالدین چهره ی داستانیِ ضد مدرنشان این هنرمندان، نگاه به کذشته را پیشنهاد میکنند. نه به قصد بازگشت به فراملی گرایی مدرن، و نه به جهت فعال کردن مجدد ملی گرایی کینه جویانه، بلکه به منظور دقیق تر کردن برداشتی رایج از جهان شهر. اهمیت نجواها ، گویش ها و ضرب المثل هایی که اغلب در نوشته های رسمی از قلم می افتند اما در میان مردم، کمتر محاوره نمیشوند.



با وردود به حیاط کارخانه آرگو، نصرالدین ضد مدرن که صوفی خردمند و ساده لوح را به تصویر می کشد و به نوعی به نماد این هنرمندان بدل شده است، به مخاطبان خوش آمد میگوید. با ترکیب نقد و طنزی امضادار، اسلاوها و تاتارها پیوسته به این شخصیت فراملیتی، که ردش همه جا از بالکان تا چین تا صحرای آفریقا پیداست، باز میگردند.
در این مورد به سواری برای بچه ها. نصرالدین که اغلب، برعکس سوار برخر، به تصویر کشیده میشود، به مثابه واسطه ی ما با گذشته تکثیر میشود. رودخانه ای از قرمز، پشت مجسمه جاری است، همزمان نشان از جشن و خشونت دارد.



لکتور یک اثر صوتی است با چند باند صدا که مجموعه ای از آثار حماسی ترک زبان کوتادکو بیلینگ( خِرد شُکوه شاهانه) را به طبان اصلی شان، اویغور، همراه با بندهای اضافه شده صدا به زبان های گوناکون عرضه میکند.



در اتاق نخست داستان تلفیق گرایی، به طور مشخص در اسلامِ آسیای مرکزی را تعریف میکند. معبد میوه های واقعی و خیالی -شامل توت سفید،هندوانه، به و خیار- مخاطبین را به تعاملی همزمان حسی و فکری با نمایشکاه فرا می خواند. اسلاوها و تاتارها به کشف دیگر عضوهای ممکن دانش، خواه شکم، دل، زبان و یا دماغ مشغول اند.





The Fragrant Concubine ( معشوقه ی عطرآگین) یادآور افسانه ی ژیان فه است. او شاهزاده ای است که از اویغورستان- ناحیه ای غربی ترین قسمتِ چین- دزدیده می شود و به اجبار به همسری کیانلانگ در می آید. ژیان فه تقاضا میکند که برایش خربزه ی اویگور بیاورند تا خاطره ی موطن اش را زنده نگه دارد. او هرگز به بستر امپراتور نمی رود و از پاک دامنی دست نمی کشد و از همین رو توسط ملکه دواگر به قتل می رسد. به پاس مقاومتش چراغ های خربزه ای اویگور را روشن نگاه میدارند. در عمل «هرگز از این میوه دست کشیده نمیشود»





در اتاق مطالعه بستر رودخانه به بازدید کنندگان فرصت میدهد تا با یکی از بارز ترین فعالیت های اسلاوها و تاتار ها آشنا شوند: چاپ و نشر . این هنرمندان تا به امروز بیش از هشت کتاب نوشته اند، ویرایش و یا ترجمه کرده اند. بستر رودخانه به اهمیت سنت شفاهی می پردازد: کتاب ها ، در بخش عمده ی تاریخِ کتاب، بلند و به صورت جمعی خوانده شده اند، نه در تنهایی و برای خود. در تضاد با تعریف سخت گیرانه فضای شخصی که به یک صندلی محدود می شود، بستر رودخانه نشیمن گاه جمعی عرضه می کند.

کارخانه آرگو، زیر مجموعه ی بنیاد پژمان و نهادی فرهنگی-غیرانتفاعی است که در مکان یک کارخانه قدیمی در تهران، تاسیس شده است.
نمایشگاه اسلاوها و تاتارها با عنوان«دماغ به دماغ» تا۲۳ تیر ماه ادامه دارد.

ساعات بازدید:
دوشنبه تا چهارشنبه ساعت ۳ تا ۷ شب
پنجشنبه و جمعه ساعت ۱۱ صبح تا ۸ شب
شنبه و یکشنبه تعطیل است