نمایش›در حضور باد [یک مضحکه‌ی بی‌معنی]

بهرام بیضایی در کتاب "نمایش در ایران" مضحکه را اینگونه تعریف می کند که "داستان های کوتاه خنده آوری بود به آواز و دو سه بازیگر دلشت و با کتک کاری یا فرار و تعقیب و نظایر آن تمام می شد.
در حضور باد (یک مضحکه بی معنی) درباره حرف های پوچ و بزرگی است که به هیچ عمل و اقدام سازنده ای نمی انجامد. با اینکه متن این نمایشنامه حدود 50 سال پیش نوشته شده است، اما محتوای آن امروزی است و همین خود گویای مفهوم دست به عمل نزدن انسانهاست.
اجرا کاملا به متن نمایشنامه متعهد و وفادار بوده است. متنی که با دیالوگ های کوتاه و ریتمیک و کلمات تکرار شونده سعی در بیان پوچی و فاقد معنا بودن آنها را دارد.
نمایش با ریتم کندی آغاز می شود ولی رفته رفته به ضرباهنگ بهتری می رسد.
موسیقی و افکت های صوتی استفاده شده بعضا به کمک این ضرباهنگ آمده و در لحظاتی نیز در آن خلل ایجاد می کنند.
طراحی گریم، لباس و صحنه قابل قبول و بر تن اجرا نشسته است اما نقطه قوت نمایش نیست.
نقطه قوت نمایش را می توان در تسلط بازیگران بر دیالوگ ها، بیان قوی و اکت متقاعدکننده و سرگرم کننده آنها جستجو کرد.

نمایشی خوش ریتم با کارگردانی حساب شده و میزانسن هاس درست و لحظات کمدی که به اصطلاح درومده. حتما پیشنهاد میکنم