حیف زود تموم شد.حیف دیر دیدمش، دیگه وقتی نمونده برای دیدن دوباره اش...
با اینکه مدت اجرا یک ساعت هم نبود اما آنچنان فرو رفته بودم تو قصه که وقتی نورها روشن شد ، جا خوردم که تموم شد.هیچ چیز پیچیده نبود.بازی ها، طراحی صحنه، نمایشنامه.یه داستان ساده و شاید تکراری و این روایت بود که برای من تماشاگر فضای متفاوتی ساخت و البته لذت بخش. و مسلمن برای من لذت بخش تر بود چون به نکاتی اشاره شد که من درگیرش بودم و هستم...
کاش وقتی می رسیدیم این پایین فراموش نمی کردیم. لا اقل بو ها رو...
خیلی خوشحالم که دیدمش.ممنون خانوم کارگردان:)
این نمایش رو نمیشه به طور کلی توصیه کرد یا نکرد. به آدمش بستگی داره. برای من خیلی چیز تازه ای نداشت و بهم نمیخورد. اما برای خیلی ها ممکنه جالب باشه.
البته اجرا و به خصوص کارگردانی خوب بود.
واقعا کار زیبا و جدیدی بود.لذت بردم.آیا کسی اطلاعی داره چطور میشه با خانم مونا محمودزاده ارتباط برقرار کرد؟ چون من واقعا می خوام در مورد متن و نماشی و چیزی که در ذهنشون بوده بدونم.در این 3-4 ماه یکی از بهترین کارها بود.