«لحظهها و همیشه» رو به دعوت پیمان کریمی عزیز دیدم، و نمایش راضیکنندهای بود برام، بازیها عالی و هماهنگی و سینک بودن به طرز غیر منتظرهای خوب! اگرچه نمایش شروع امیدوارکنندهای داشت، اما متأسفانه نتونستم خیلی با متن همراه بشم؛ دیدن مجتبی پیرزاده عزیز و ویدئوکالها من رو یاد نمایش «سوم ماه می» انداخت که پارسال همین روزها اجرا میرفت.
با آرزوی موفقیت برای همه عزیزان
ورای حد تصور و انتظارم عالی و فوقالعاده بود...
نمیدونم واقعاً انقدر خوب و درجه یک بود یا کامنتهای منفی مخاطبان قبلی کار باعث شده بود توقعم پائین بیاد...
بازیهای عالی، متن خیلی خوب، فنی هماهنگ و درست. بینهایت کار رو دوست داشتم، شاید میشد پنج تا ده دقیقه از زمان کار کاسته بشه.
دمتون گرم و خسته نباشید🙏🏻🙏🏻🌹🌹♥️♥️
حیف که شب آخر اجرا بود و الا حتماً یکبار دیگه هم کار رو میدیدم.
چقدر عقلی کردم رفتم ردیف یک نشستم! هیچی رو از دست ندادم، هشتاد نود دقیقه هم راحت و آسوده بدون صندلی جلویی که مدام با زانوم برخورد کنه نشستم!!
نمایش عالی با فضای کاملا متفاوتی بود، موضوعات جذاب با تکنیک خوب در اجرا میتونه تجربه دیگه ای برای ما خلق کنه که این نمایش داشت.