طراحی صحنه خوب بود اما اجرا ها و کار تاثیر گذار و باب میل نبود
| امتیاز ۲ از ۵ |
نمایش رو شب آخر دیدم و لذت بردم. به نظرم، علت جذابیت نمایش، خلق شخصیتهایی بود که در درونشون تناقض داشتند.
شخصیت خواهر بزرگ، نماد دوگانه فداکار-طلبکار بود که این حس تناقض رو از ابتدا تا انتها خیلی عالی منتقل میکرد. صحنه درگیری با پدر و ثانیه های بعدی بسیار تاثیرگذار بود.
شخصیت پدر، دوگانه ناتوان-رییس خانواده بود که قسمت اول خوب ولی قسمت دوم شخصیت به اندازه کافی حس رو منتقل نمیکرد.
شخصیت خواهر کوچک، دوگانه یاغی- عزیز دردونه بود که قسمت اول شخصیت خیلی بهتر احساس میشد.
پسر خانواده، دو گانه فرد لاابالی- پیوند دهنده اعضای خانواده بود که یسیار عالی ایفا شده بود.
تازه متوجه شدم چقدر این نوع شخصیت ها دور و برمون زیاد داریم.در مورد جنبه های دیگه هنری خیلی سردرنمیارم. در کل ، به نظرم، تئاتر تنها جایی هست که پیچیدگی های مربوط به مسائل اجتماعی و انسانی در کشور داره مطرح میشه. امیدوارم حفظ بشه.
به جرئت میگم که یکی از بی نظیر ترین نمایش هایی بود که به عمرم دیدم... واقعا لذت بردم.... به دلم نشست... همه چیز به اندازه و عالی....
بزارید اینطوری بگم که من خیلی خسته بودم و حسابی خوابم میومد
داستان و بازی ها اینقدر جذاب بود که خواب و خستگی پا به فرار گذاشت...