میدونی رفیق
بعضی وقت از خودم میپرسم
چرا باید تئاتر ببینم؟
جوابی که معمولا به خودم میدم
اینه که برم و یاد بگیرم
که افق ها و ابعاد گسترده تری کشف کنم
که از نگاه بقیه بتونم به ماجرا ها نگاه کنم
و یادم بیوفته عظمت هنر میتونه شگفت انگیز کنه هر چیز حتی کوچکی رو
این نمایش اما
صادقانه بگم همچین حسی رو بهم نداد
حالم خوب نشد
تحت
... دیدن ادامه ››
تاثیر قرار نگرفتم
چیزی بهم یاد نداد
ذهن ام درگیر نشد
من عاشق اقای دورنمات ام و بسیار بسیار احترام قائل ام براش ولی این نمایش... مورد علاقه ام نبود
نمیدونم چقدر به اصل نمایشنامه وفادار بودن ولی
کاش طنز نمی بود
دلم میخواست ترسناک باشه
کاش وحشت هیولایی که بشر میتونه باشه رو به رخ میکشید و کاری میکرد تو صندلیم فرو برم
گریم و طراحی لباس قابل تحسین بود
اما طراحی صحنه ضعیف...
بازی ها اکثرا متوسط رو به بالا بود
مرسی از آقای جلاد که دلبر بود
و پینگ پونگی که بدیع بود :)
کسی اگر نقش اون ویولونیست بینوا رو فهمید به منم بگه. همش زل زده بود به افق و احتمالا تو دلش داشت میگفت من الان اینجا چیکار میکنم دقیقا :)
خداقوت به کلیه ی عوامل و به امید پیشرفت
سخن اخر
اره شاید منم جنایت های زیادی کرده باشم
ولی
از حقیقت نمی ترسم...
کاش شجاع باشم و باهاش روبرو شم
حتی اگر شده جای سرخی سیلی سنگینش تا ابد رو گوشم بمونه