نمایش›روانی

او به جستجوی راه شد راههایی که به سر نمیرسیدند و پایانشان نبود. راههای پیچ در پیچ که به هیچ کجا نمیرفتند. آن سان که گویی کودکان به بازی خطوطی پر خم و پیچ مشغول اند بر صفحه‌ای کاغذین و او خوب که به راه های تو در تو نگاه کرد حکایت آدمی را دید که در راه یگانه حیات از ابد به ازل راه میسپارد و در دل آن راه معنایی میجوید و در بیکران هستی راه هایی بود پیچ در پیچ و گاه رها شده در هیچ و گاه خطی ممتد که پایانش باغ و سایه سار درخت و چشمه آبی بود در سنگ لاخ.