در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش رابینسون کروزویه
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 03:26:17
امکان خرید پایان یافته
۲۸ خرداد تا ۰۴ مرداد ۱۳۹۲
۱۹:۳۰  |  ۱ ساعت
بها: ۱۰,۰۰۰ تومان


این نمایش پیش از این در بخش تجربه های نو سی و یکمین جشنواره بین المللی تیاتر فجر شرکت کرده بود که موفق به دریافت تندیس بازیگری و همچنین لوح تقدیر در بخش های کارگردانی، نویسندگی و موسیقی شد.




+ فروش اینترنتی بلیت:
http://www.gishetheater.ir



 

 

توجه: به دلیل بازسازی حریم تئاترشهر، ورودی همه سالنها، تا اطلاع بعدی از پیاده‌روی خیابان ولی‌عصر (عج) است. برای دیدن مسیر لطفا اینجا را کلیک کنید.

 

گزارش تصویری رابینسون کروزوئه / عکاس: سیدضیاءالدین صفویان

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از رابینسون کروزوئه / عکاس تیوال : علیرضا قدیری

... دیدن همه عکس‌ها ››

آواها

مکان

تقاطع خیابان انقلاب و ولی‌عصر (عج)، مجموعه فرهنگی و هنری تئاترشهر
تلفن:  ۶۶۴۶۰۵۹۲-۴

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
دیشب برای بار دوم به تماشای این نمایش نشستم
سالنی پر و گفتگو های نجواگرایانه که اعصباب ادمی را متشنج می کرد
---
ابتدا یک دقیقه سکوت بخاطر استاد محمود استاد محمد! (که به خوبی انجام شد )
تو این یک دقیقه به تمام نداشته های سال 92 فکر می کردم و هرچه بیشتر می اندیشیدم بیشتر ناراحت می شدم ! ناراحتی که تا انتهای نمایش نه تنها کم تر نشد بلکه با خنده های بی جای تماشاگران بیشتر و بیشتر می شد!
---
اول حس می کردم کودک درونم بزرگ شده و عاقلانه و غمگین به تماشا نشسته است تا وقتی به وسط های نمایش رسید دو دستی بر سرم کوبید و حسرتی سخت ... دیدن ادامه ›› بر دلم نشاند!
---
من رابینسون کروزوئه هستم:(
خوش به حال رابینسون ! حتی خوش به حال بهرام افشاری ! رابینسون توانست وقت کافی برای فکر کردن به همه چیز هایی که برایش دغدغه بود و باید فکر می کرد بگذارد ، هرچند وقت اضافه مجبورش کرد به تمام چیز هایی که نمیخواهد هم فکر کند!
---
تنهایی نعمتیست که باعث می شود بتوانیم به چیزهایی که مدت هاست یادمان رفته به آن هافکر کنیم بیاندیشیم ،
تنهایی غمیست شیرین ، سکوتیست پر صدا
----
جمعه در این نمایش برای من نماد انتقادات درونی است که سالیان سال سرکوبشان کردیم ! و در یک لحظه ی بخصوص که انتظار نداریم فوران می کند ، به چالشمان می کشاند، به فکر وا میدارد!
-----
این نمایش اصلا طنز نبود اصلا ، شاید فقط بخاطر اینکه تماشاچی را به سالن بکشاند چند مزاح در آن گنجانده باشند!
----
وقتی در انتهای نمایش به خودم امدم بغضی سنگین گلویم را می فشرد و اصلا دوست نداشتم سالن را ترک کنم ! میخواستم بعد از رفتن همه چند ساعتی یا دسته کم دقیقه ای را تنهای تنهای تنها باشم!(و حتما برخورد دوستان تئاتر شهری رو میدونید)
--
اگر چه نزد شما تشنه ی سخن بودم
کسی که حرف دلش را نگفت من بودم
دلم برای خودم تنگ می شود گاهی
همیشه بی خبر از حال خویش تن بودم
.
.
.
میدونم نه نقدی کردم نه تصویر سازی نه دیالوگ ماندگاری
شاید حرف های خودمونی:(

من مدت های زیادی پیش خودم غایب بودم پس واقعا حق است تمام گناهان را به گردن خودم بیندازم
چون آن که غایب است گنهکار است... دسته کم برای آسایش خودم

.... و هزار حرف نگفته
ببخشید طولانی شد...
خواهش می کنم پرستو خانم !
کاش می شد واقعا در میان این همه دوندگی های بی وقفه و بی دلیل زندگی ثانیه ای در تنهایی برای خود خودمان وقت می گذاشتیم
یا به قول شعرتان خود را به خانه می بردیم و صورتش را میشستیم...
۰۴ مرداد ۱۳۹۲
لذت بردم علیرضا جان بابت متن قشنگت، عمیق بود و شایان تفکر...مرسی از تو و ازین حس زلالی که دادی، گاهی وقتی تلنگری اینچنین لازمه...در ضمن بابت مدتی نبودنت دلتنگیم قربان؛ بمان، باش و بنویس علیرضا خان معصومی عزیز...چشم به راهیم سالار:)
۰۷ مرداد ۱۳۹۲
باید خودم را ببرم که بخوابد
من خسته است
چقدر زیبا، مرسی آقای روشن .
۰۸ مرداد ۱۳۹۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش خوبی بود که متاسفانه در سطح موند (هم در لایه رویی که لحن طنز داشت و هم پیام هایی که در لایه های زیرین می خواست درباره تنهایی بشر و .. بده). بزرگترین حسرت بعد از دیدن این نمایش همین ناتوانیی متن در تاثیرگذار بودن و عمق بخشیدن به تم داستان بود. رابینسون ... نمایشیه که میشه ازش لذت برد ولی سریع هم فراموش اش کرد. محدودیت های تالار قشقایی باعث شده بود خلاقیت بالایی رو از کارگردان و عوامل در نحوه اجرا ببینیم که بهشون خسته نباشید می گم. بعد از درخشش در ساعت مقرر، متاسفانه این نمایشنامه یه قدم رو به عقب برای آقای نعیمی به حساب میاد. انشاالله با سقراط بتونن کیفیت همیشگی آثارشون رو دوباره به تماشاگر اثبات کنن. شایدهم ... البته فقط شایدهم چون بچه های تی وال خیلی از نمایش تعریف کرده بودن توقع ام خیلی بالا رفت ولی در هر صورت ... روز خوبی بود
ایلیا این را پاسخ داده‌است
باهاتون موافقم، البته فارغ از بحث متنش، فرم اجرایی خوبی داشت
۰۱ مرداد ۱۳۹۲
با محسن موافقم. دیالوگای خوبش رفته بود زیر سایه ی طنز نمایش.
۰۱ مرداد ۱۳۹۲
سیاف جان به نظر من نمایش تونست حرفشو برسونه
به شخصه سعی کردم جو حاکم بر سالن بر من غلبه نکنه تا در عین حالی که لذت میبرم از تکه های خنده دار کار اصل داستان نمایش رو هم از دست ندم
به نظرم اینکه نتونستند دوستان ارتباط کاملی به اجرا بگیرن شرایط حاکم بر سالن بوده چون خنده بیجا توی اینکار زیاد بود
تو اجرایی که من بودم از همون اول که گفت من رابینسون کروزوئه هستم 10 نفری شروع به خنده کردن که واقعا آزار دهنده بود
همچنین توی اون قسمت کتف و اینا ملت وسط اجرا حدود یک دقیقه کف و سوت زدند که من دیگه داشتم هنگ میکردم از این رفتار تماشاگر
۰۱ مرداد ۱۳۹۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سه چراغ روشن برای این نمایش!
از هر نظر خوب بود.
البته یه کم به سمت طنز بیشتر متمایل بود. اما بازیها و کارگردانی و به خصوص متن نمایش خیلی خیلی خوب بود.
تنها ایراد این بود که مثل اغلب اوقات بلیط بیشتر از ظرفیت فروخته بودن و باید روی زمین می شستیم!