سلام به همه دوستانِ خوب تیوال
نمایش ما که برای بار دوم اجرای عموم خودش رو تجربه کرد شب گذشته به پایان رسید. گروه ما رنج و زحمت زیادی رو متحمل شد تا این نمایش به اجرا رسید، از همه بچه های گروهم بخاطر همدلی و همیاریشون تشکر میکنم، بازیگران، طراحان، مدیرصحنه، دستیار و بخصوص تهیه کننده نازنینمون آقای نورالدین حیدری ماهر عزیز، از مدیریت و یاران خوب تئاتر باران هم تشکر ویژه دارم...
اما شما یاران همراه
شمایی که اگر نباشید، بی شک ماهم بودنمان کاری سیزیف گونه است، سی شب نظرات، نقدها و گفتگوهایتان را با انگیزه و انرژی رصد کردم، و با هربار خواندن نظرات شما بخودم میبالیدم که تماشاگرانی فهیم و دغدغه مند و دلسوز داریم، احترام به همه شما و نظراتتان( چه آنهایی که دوست داشتند و چه آنان که دوست نداشتند) بر ما واجب و راهگشای مسیرمان خواهد بود، از حضور و وجودتان با تمام قلبم سپاسگذارم.
همواره شما انگیزه اجرای نمایشهای دیگر ما بوده و هستید پس بمانید تا ماهم حیات داشته باشیم.
ارادتمند همه شما
خیلی حالم خوب بود! هرچه نباشد دوباره از جزیره رابینسون برگشته بودم. امشب ایوب آقاخانی هم میهمان کروزوئه بود. با یک فنجان قهوه فوری از کنار آینه گذشتم، یک قدم عقب رفتم و نگاهی به خود انداختم، همانطور که او خواسته بود. روی صندلی لم دادم و وارد تیوال شدم...
افسوس! حالا فنجان در دستم سنگینی می کند.
در کادری قرمز نوشته شده است: "آخرین اجرا"
دکمه unlike کجاست؟
رابینسون کروزوئه! تو سه شب میزبان من بودی.
بار اول دیدمت، دفعه دوم به تماشایت نشستم و مرتبه سوم مشاهده ات کردم.
و هر بار زیباتر از قبل بودی.
از تو متشکرم.
کاشکی 1ماه دیگه هم تمدید میشد...