در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش شینیون
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 04:16:01
امکان خرید پایان یافته
۱۰ خرداد تا ۱۴ تیر ۱۳۹۵
۱۹:۰۰  |  ۱ ساعت
بها: ۲۰,۰۰۰ تومان

>>نکته مهم: برای سه روز اول ساعت اجرا ۲۰ و برای روزهای بعد ساعت باید ۱۹ باشد.


شماره تماس هماهنگی: ۰۹۳۷۲۰۸۴۴۵۴

  • خرید بلیت نمایشها در تالار مولوی، فقط به صورت اینترنتی است و فروش حضوری در گیشه ندارد.
  • تماشاگر محترم ضمن پاسداشت حضور شما در مجموعه تئاتر مولوی به اطلاع می‌رساند از آن جا که این مجموعه در پردیس مرکزی دانشگاه تهران واقع شده، رعایت حجاب و شئونات دانشگاهی الزامی است و همچنین استعمال دخانیات ممنوع است. پیشاپیش از همراهی شما در احترام به قوانین دانشگاه سپاسگزاریم.

 

گزارش تصویری تیوال از نمایش شینیون / عکاس: حانیه زاهد

... دیدن همه عکس‌ها ››

آواها

مکان

خیابان انقلاب، ابتدای خیابان شانزده آذر، شماره شانزده، جنب کلینیک دانشگاه تهران، مرکز تئاتر مولوی
تلفن:  ۶۶۴۱۹۸۵۰

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید

* مجبورتان می کنند سرتان ( "افکارتان" ) را بتراشید در حالی که با خوشی های گذرا ( "سیگار" ) مشغولید و به "آزادی" امیدوار ..!! *

ممنون از نویسنده ، کارگردان و همچنین بازیگرای عالی این کار عالی و پرمفهوم
ممنون از شما که تشریف آوردید
۱۶ تیر ۱۳۹۵
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش شینیون شبیه نمایش- در انتظار گودوساموئل بکت - بود . تنهاجنس انتظار فرق میکنه ، در انتظار گودو ، منتظر اومدن گودویی هستی که ناجی و نجات دهنده است. در شینیون هم منتظری واین بار روز رو به انتظار رویش مویی سپری میکنی ، تا تعداد جعبه های معین شده توسط دیگری ، پر کنی و بتونی از اتاق خارج بشی – حتی برای رویش بیشتر مو تقلا میکنی و روی کله بی مو داروی رویش میزنی و پذیرای درد میشی تا زودتر از این مخمصه بیرون بیای. ساکنین این فضا چهار نفر بودن بنام های موهایش سپید ، موهایش خرمایی، موهایش بلوند و موهایش آبی . موهایش سپید قدیمی ترین فرد بود و نسبت به شرایط بی تفاوت بود ، گویی که عادت کرده و حوصله سرپیچی نداره و یه جورایی کنار اومده. اما سه نفر دیگه اذیت هستن از این تلاش و انتظار پوچ و عبث . و در نهایت عصیان میکنن .
امیر مسعود این را خواند
پرند محمدی، امیر، سیاوش حیدری و علی عبدالرحیم این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نگاهی به نمایش «شینیون»
شینیون روایتگر تعفن بی‌هویتی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
✍ تسنیم - علی رحیمی

«شینیون» روایتگر زندگی چهار نفر است که در فضای ناکجاآبادی گیر کرده‌اند و از طریق یک سیستم اداره می‌شوند. وظیفه آنان این است که با تراشیدن موهای سرشان، صد کارتن مو آماده کنند تا جواز آزادی بگیرند؛ اما زمانی که کارتنها به شماره 99 می‌رسند، کچلی دامنگیرشان می‌شود و دیگر قادر به پر کردن کارتن باقیمانده نیستند. در نتیجه سه نفر از آنها به اعتراض پوست سرشان را می‌کنند تا شاید با دلسوزی کارفرما روبرو شوند و راهی به رهایی یابند؛ اما آنها اسیر سیستمی هستند که عاطفه ندارد. لذا هیچ تغییری در روند زندگیشان ایجاد نمی‌شود و دور باطل بیگاری تلقینی ادامه ... دیدن ادامه ›› می‌یابد... .

تمرکز نمایش بر زندگی بی‌هویتی است که بر عصر جدید حکمفرما شده است. سیاستی که سالیان درازی است نگرش سرمایه‌داری را با شعار «یکسان‌سازی شکل زندگی» در مسیر تغییر در تفکر آدمی بر توده تحمیل می‌کند. تغییری که ناخواسته قدرت تصمیم‌گیری را از جامعه می‌گیرد و فرهنگ جدیدی را شکل می‌دهد که به مرور آدمی را کورکورانه تسلیم تصمیمات رهبران فکری می‌کند، فرهنگی با اسلوب توده‌ای...

نگرشی که دو نظریه‌پرداز شهیر مکتب فرانکفورت یعنی آدرنو و هورکهایمر پس از وصف ایدئولوژی حاکم بر «صنایع فرهنگی» بر آن صحه می‌نهند:

«... فرهنگ توده‌ای صرفاً ابزار سلطه و استیلاست، هیچ نسبتی با مقاومت در مقابل قدرت ندارد و نهایتاً سرنوشت آن با سرنوشت سرمایه‌داری سازمان یافته گره خورده است. فرهنگ توده‌ای از بالا تحمیل می‌شود و به وسیله بروکراسی‌ای ساخته می‌شود که در خدمت سرمایه‌داران است و مخاطبان آن مصرف‌کنندگان منفعلی هستند که مشارکتشان محدود به انتخاب میان خریدن و نخریدن است...».

در حقیقت شینیون را باید به نوعی تداعی‌گر این نگاه مکتب فرانکفورت بر تسخیر ذهن توده توسط رهبران فکری غربی عنوان کرد. تفکری که سیاوش حیدری نویسنده نمایش به زیبایی بر آن تلنگر می‌زند و حسین پوریانی طراح و کارگردان نمایش با بازیگردانی خارق‌العاده و طراحی‌صحنه قابل‌تحسینش بر آن صحه می‌نهد تا با حذف حاشیه‌های زندگی امروزی، در یک مدل فشرده نشان دهند که توده بی‌هویت چگونه زیر سلطه تفکرات سرمایه‌داری در دور باطل زندگی اسیر می‌شود.

آنها برای القای این هدف صحنه‌ای ساده متشکل از زمینی پر از سیگارهای سوخته و کارتن های روی هم چیده شده مملو از موی سر می‌سازند که دورتادور آنها را دایره‌ای قرمز محصور کرده است. دایره ای که تجسم دور باطل زندگی است.

پرسوناژها محو در کارند، سخت‌کوش و پرتلاش، هدفشان رسیدن به نقطه‌ای است که کلید رهایی را نشانه می‌گیرد و برای تسکین دردهای امروزشان سیگار را بهترین بهانه کرده‌اند، غافل از آنکه لحظه به لحظه امروز را فدای آرامشی می‌کنند که هیچ احتمالی برای تحقق آن نیست و این همان زندگی بی‌تدبیرانه‌ای است که امروز توده مردم با آن روبرو است. توده‌ای که از صبح تا شب بی‌هدف می‌دود و تمام آنچه از این دویدن کورکورانه کسب می‌کند صرف آن چیزی می‌شود که رهبران فکری با شعار زندگی بهتر از طریق بمباران تبلیغات رسانه‌ای برای آنان تجویز می‌کند. غافل از اینکه این دور باطل پایانی ندارد.

تسخیر روح تدبیر و هدایت توده به سمت اندیشه لحظه‌ای به عنوان یکی از اصلی‌ترین برنامه‌های رهبران فکری غرب در هدایت توده به سمت ارزشهای از پیش تعیین شده را حسین پرویانی‌فر در پرده آخر، آنجایی که یکی از چهار پرسوناژ- آخرین اسیر در فضا- با وجود ممانعت با تجربه‌ترین اسیر، تصمیم به کندن پوست سر می‌گیرد به زیبایی نشان می‌دهد؛ اعتراض آغاز می‌شود، اولین نفر راه را برای بقیه باز می‌کند و دو نفر دیگر ناخودآگاه تصمیم به ادامه راه او می‌گیرند غافل از اینکه این اعتراض همه‌گیر هیچ تأثیر در گردش این دور باطل ندارد و با صدای بوق سیستم بار دیگر زندگی ادامه می‌یابد... .
«شینیون» را به حق باید یکی از بهترین نمایشهای حال حاضر تهران بنامیم که با نمایش پوچی و بی‌هویتی نقد موثری از این فضا ارائه می‌دهد، نمایشی که یک گروه دانشجویی با کمترین بضاعت بر صحنه برده و با خلق ایده‌ای به روز، هوشمندانه و متفکرانه از دنیای امروز توده توانسته‌اند برگزیده هجدهمین جشنواره تئاتر دانشجویی و کاندیدای بهترین کارگردانی، بهترین نمایشنامه و بهترین طراحی صحنه شوند.
امیر مسعود این را خواند
کیمیا TAV، MarZiΞ .. و سیاوش حیدری این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید