نمایش›سهروردی

این نمایش هرگز در سطح شخصیتی چون سهروردی نیست و حتی به حدود آن نیز نمی تواند برسد. بزرگ ترین نقص این کار بازی علی دهکردی در نقش سهروردی است که نه تحلیل شخصیت درستی دارد و نه کوچک ترین قوتی در آن دیده می شود. دیالوگ گفتن های سریع و پشت سر هم او، بدون آرامش و سرسری، مردد بودن، دستپاچگی، برون گرایی، پرگویی، آشفتگی و ... همه و همه ویژگی هایی هستند که با آنچه از شیخ اشراق در تاریخ آمده و توصیف شده فرسنگ ها فاصله دارد. تماشاگر قادر نیست با چنین کاراکتری که دهکردی بر صحنه نشان می دهد ارتباط برقرار کند و با آن سمپاتی پیدا کند. حرکات گروه فرم بسیار بی ربطند و معلوم نیست که این پشتک زدن ها و حرکات ژانگولر چه ربطی به این اثر دارد؟! گویا فقط خواسته اند زیبایی بصری ایجاد کنند بدون اینکه زمینه یا ربطی از قبل برای آن فراهم کنند.

روز جمعه به تماشای این تاتر نشستم، فارغ از نحوه پرداخت به شیخ اشراق، نمایش حاوی نکات ویژه ای بود که بیننده عام رو کاملا راضی میکرد و به شخصه لذت بردم، بازی بازیگرها در حد متوسط بود، البته خانم جعفرنژاد در نقش سارا بسیار زیبا بازی کرده بودن و به جرات میشه گفت بهترین بخش تاتر بازی ایشون بود که به نمایش روح میداد، در مجموع توصیه میکنم این نمایش رو ببینید