نمایش›تهران بی تو

بی شک نمایش های مدرن نیاز به نگاه های مدرن هم دارند. در چنین نمایشنامه هایی شاید خیلی نباید به دنبال یکپارچگی داستان در معنای کلاسیک آن بود؛ بلکه باید از صحنه ها در جای خود لذت برد، از تماشای تصاویر زیبا لذت برد و منطق را کنار گذاشت و با احساس غرق در کار شد. به راستی هدف اصلی تیاتر هم جز این نبوده است که تخیل مخاطب را فعال ساد و از ترکیب نور،تصویر و صدا، تصویر سومی را در ذهن مخاطب ایجاد کند.
خوشحالم که از این نوع کارها هم در ایران ساخته می شود.