من کار رو دوست داشتم و فکر میکنم دلیل اینکه برخی اون رو دوست ندارن رو میشه حدس زد چیه.مخاطب تئاتر هم درگیر زرق و برق شده انتظار داره اتفاق های عجیب و غریب ببینه توی تئاتر،گریم های عجیب لباس های عجیب ،موسیقی عجیب و صحنه با وجود یک یا چند بازیگر چهره اما در آخر متن تو خالی.مخاطب تئاتر داره مسیر رو اشتباه میره .رسالت تئاتر در ابتدا آگاهی دادن است .تقصیری هم نداره فکر میکنم چون اونچه که به خوردش میدن سلیقش رو تعریف میکنه.این کار بدون استفاده از زرق و برق های موجود و بدون استفاده از چیزهایی که منطقی برای استفاده از اونا وجود نداره و اکثرا برای اینکه خوشگل بشه کارشون استفاده میکنن ،توانسته به تنهایی ایجاد فکر کنه.ممنون از کار خوبتون،خسته نباشید به همه اعضای گروه.از آقای افشاریان و حمایتشون از گروه های بدون پشتوانه هم ممنونم .