بهرام بیضایی گنجینه ی فرهنگ این سرزمین فقط به دلیل جادوی زبان و نوشتار ، پیش گویی های پیامبرگونش، هنرش در عرصه های نمایشی و تصویری و...مانا نشده است .امشب با تمام وجود فهمیدم گوهر دیگر این بزرگ، امید و نگه داشتن امیدواری و ادامه دادن است. امید به اینکه می توان امید داشت....او از نسل مقاومت و صلابت فکر و پایداری در عمل و عقیده است.
دوست دارم امید داشته باشم...دوست دارم در شرایطی که حتی خواندن نمایشی از او با "اما و اگر و الویت بندی "انجام می شود همچنان امیدم را از دست ندهم.خیلی سخت است....هنوز خیلی چیزها از یاد نرفته است...دیرزمانی نگذشته....اما ما حافظه تاریخی کوتاه مدتی داریم! با این همه می توان امید داشت که نسل آدمهایی از قماش بلقیس و موهبت و حتی ذولفقار منقرض نشده است؟ آیامی توان امید داشت که بدل کاران (اجیرشدگان )مزد بگیر! امروزی وجدانی داشته باشند؟ که بیداری وجدانشان قدرتمندتر از تمام محرومیت ها و وابستگی هایشان باشد؟ آیا امروز آنها استحاله می یابند که بخواهند نقش اصلی خودشان را که همان انسانیت و ایمان به حقیقت و بیان حقیقت است، ایفا کنند؟ حتما امیدی باید باشد!!
مرسی از آقای رحمانیان و گروهشان که به نظر من این پیام بیضایی رابه ما یادآوری کردند که باید هنوز امید داشت... بازی های مهتاب نصیرپور در هر نمایشی با صدای جادویی اش بیشتر اوقات اشک مرا در می آورد حتی اگر فقط بنشیند و بخواند...این بازیگر بی نظیر است...بقیه هم واقعا خوب بودند... به امید بازگشت بهرام بیضایی
*****
((((سپاس و تشکر از تیوال خوب و همیاری عزیز ))))
می خواهم بابت تنظیم و هماهنگی و جانمایی دشوار تغییر سالن که بسیار خوب و حرفه ای صورت ... دیدن ادامه ›› گرفت از شما تشکر کنم.....اینکه هم از نظر فنی و تکنیکی بسیار بسیار پیشرفته و دقیق هستید و هم اینکه دست اندرکاران خوب و عزیزی دارید که با عشق کار می کنند..امروز صدای آشنای مصاحبه گر آوای تیوال محمد عسگری عزیز برای هماهنگی بلیط ها را شناختم... اینکه این تیم چقدر عاشقانه کار می کنند وحرفه ای و پرتلاش هستند احساس خوبی به من می دهد . تیوال برای خیلی ها از ما دوستداران تاتر خانه امید است....خانه تان مستدام .
خوشحالم که عضو تیوال هستم.