نمایش خوبی بود، طراحی صحنه و لباس ها کاملا متناسب با فضای داستان بود، بازی ها در حد خودشون خوب و قابل قبول بود. داستانش هم سلیقه ای بود، اگر کسی داستان هایی با حال و هوای سریال پهلوانان نمی میرند(شاید اشتباه میکنم) یا مثلا فیلم های دهه 50 و 60 که زمینه قهرمان های کشتی و مرام و زندگی سخت و اختلاف طبقاتی رو با چاشنی عشق ناکام دوست دارند، حتما این نمایش رو میپسندند.
موسیقی و آواز هم بسیار عالی بود و در انتقال حس اثر نقش چشمگیری داشت. تعداد زیاد بازیگران هم باعث بی نظمی نشده بود و همگی به نقش ها و خرده نقش هاشون مسلط بود.
وچه خوب که این نمایش در تماشاخانه سنگلج به روی صحنه رفت نه جای دیگه.

در آخر اینو بگم که حالا اگه روی تاسوعا و عاشورا تاکید نمیشد اتفاق خاصی نمیفتاد، چون فضاسازی نمایش از فضای اون دو روز کذایی دور بود.