فضای مفهومی و چالشیی داشت که ذهن تماشاگر را بی وقفه با جریان بازی و قصه دگیر میکرد . دیالوگ ها گزیده و دقیق بود .
چند جمله ناب به یادگار برداشتم .
فقر ریشه را خشک میکند
زجر انسان را وادار به اندیشه میکند
رنج نیاز به اندیشیدن را ایجاد میکند .
و تاکیدی داشت برپیچیدگی روابط انسانها که اکثرا به جای اینکه علاقه عامل پیوند ما شوند جبر و تحمل و پیچیدگی های ناپیدا از دیگران بی هیچ علاقه قلبی ما را متصل میکند . و محکومیم به بودن و درجا زدن
بازیگر نقش مادر فوق العاده محکم و دقیق ایفای نقش کرد . ودیگران نیز چنین بودند