نمایش بسیار خوب بود. بازی اشکان خطیبی و امیرکاوه آهنین جان و بانو رویا تیموریان عالی بود. بعضی دیالوگ های بانو دنیا مدنی به قدری آهسته بیان می شد که به گوش نمی رسید ولی در کل بازی همگی بسیار خوب بود.
اما سالن نمایش و اجرا چند اشکال فنی داشت که کیفیت کار را کاملا تحت الشعاع قرار داده بود. تا نزدیک به انتهای نمایش سیستم تهویه خاموش بود و سالن به غایت گرم بود. بلندی موسیقی ها به قدری بود که گاهی با دیالوگ ها تداخل می کرد. یک افکت صوتی پخش شد که به نظر نمی رسید جزئی از نمایش باشد.
به نظر من بخش های متوالی از اجرا که با موسیقی هایی همراه بود به ناگاه و بی مقدمه در هم فرو می رفت گویی چند تکه از فیلمی بلند را بریده و به هم چسبانده باشند. حسی از پرش و انقطاع به مخاطب القا می شد. البته اگر کارگردان این منظور را در ذهن داشته، در اجرای آن موفق بوده است.