جمعه 95/5/1: (با در نظر گرفتنِ گرمایِ بی شائبۀ سالن که البته با شروع و پیشرفتِ نمایش، بیشتر و بیشتر قابل چشم پوشی می شد)، اجرای اول این نمایش را در کنار استادانی چون هوشنگ قوانلو و امیرشهاب رضویان، به تماشا نشستیم. نقش آفرینیِ زیبا و جذابِ خانم دایی از همان شروعِ نمایش، با سرعتِ قابل توجهی مخاطبان را مجذوبِ نمایش و آنها را با داستان همراه می کرد. در ادامه، بازی های قویِ دیگر بازیگران از جمله خانم عبدالهی، آقای کرمی و آقای طیب طاهر به بیشتر جذاب شدنِ اثر افزودند، و لحظاتِ طنزآمیز و جذابی را رقم زدند؛ علاوه بر این، وجود دیالوگهای بعضاً انتقادی اجتماعی در اثر بود، که در قالب طنز و نسبتاً هوشمندانه در متن گنجانده شده بودند. همچنین به نظرم، انتخاب نام این نمایش به عنوان "داستان عامه پسند" بسیار حساب شده و زیبا صورت گرفته است و با بسیاری از جنبه های زیرساختی نمایش در تطابق خوبی بود؛ و البته تمامی این نقاط مثبت را می توان در کاگردانی قوی این کار، خلاصه کرد که جایِ تشکر از جناب آقای احمدپناه را دارد.