بنده هم دور اول را دیدم و هم دور دوم را . یک سورئالِ قوی با رویکردی اجتماعی /سیاسی . تا امروز ندیده بودم نمایشی که نقدِ سیاسی و اجتماعی موضوع اصلی است ، سورئال اجرا شود .
تغییرات دور سوم‌ هم بسیار بسیار جذاب بود.
دیدن این نمایش ذهن شما را تا چند روز درگیر می‌کند.

اگر می‌خواهید   تمام احساسات شما و بخش تعقلتان  آچار کشی شود و   مطمئن شوید هنوز میتوانید تامل کنید و غرق در استعارات شوید و هم زمان به طنازی بازیگرانی روشن دل که در خطوطی منظم و درست نوشته شده بخندید و در سطر های دیگرش با شادمانی دست بزنید کودک وار و در پاراگرافی کوتاه اشک بریزد و در پرده ی آخر با اشک برقصید ، نمایش "قلاده ای برای یک سگ مرده" را در سالن دو ِ پردیس شهرزاد تماشا کنید‌..

بعد از مدت ها تئاتری مرا منقلب کرد. نویسنده و کارگردان هر دو نابغه اند. سیئِر نمایشی ست با صحنه ای شلوغ و بازیگرانی زیاد که در ابتدا شاید فکر کنید صحنه را قرار است پر کنند اما نه ! هر کدامشان باور کنید یا که نه ، یکی از احساسات شما هستند. گویی در مقابل مغزتان آینه گذاشته اند.
یک سورئال درجه یک با بازیگرانی درجه یک و یکدست .
دوباره برای دیدن این نمایش خواهم آمد.