هفت قصه از ... اثر خلاقانه و جسورانه ای است. قبلا هم کارهایی را که اساتید تئاتر بعد از برگذاری یک دوره آموزشی با هنرجوهایشان آماده و اجرا کرده بودند را دیده بودم و حتی سالها پیش تجربه حضور در تعدادی از آنها را به عنوان دانشجو داشتم٬ اون کارها معمولا اجراهایی کسل کنند از متنی معروف و اغلب خارجی بودند که متاسفانه نه چیزی برای هنرجویان داشت و نه برای مخاطب. کار اخیر جناب حسینی اما سوای همه تجارب پیشین است (لااقل سوای آنهایی که من دیده ام) این کار یک محک حسابی است برای هنرجویان نمایشنامه نویسی و بازیگری ایشان. در اجرا نیز تلاش کارگردان برای خارج شدن از صحنه یا پلاتوی تئاتر و انتخاب لوکیشن های مختلف که نشان دهنده تأکید ایشان بر تولید فیلم تئاتر در قامت واقعی بوده ستودنی است و همچنین حرکت در فاصله بین اجرا و تمرین٬ حضور هدایت گرانه کارگردان و تقطیع هایی که در اپیزودها اتفاق افتاده اثر را زنده و پویا جلوه می دهد٬ در اپیزود ۶ سماجت کارگردان بر تکرار مکرر یکی از دیالوگها می رود که در نمایشنامه رسوخ و بخشی از آن جلوه کند. این اثر ارزنده حاصل یک همکاری تیمی با رهبری و هدایت درست است و باید دستمریزاد گفت به روزبه حسینی عزیز و ازش خواست بازهم از این دست آثار تولید کند.